W związku ze zbiorem oznak urzędniczych oferowanym na aukcji Gabinetu Numizmatycznego Damiana Marciniaka nagrałem filmik, który pobieżnie omawia genezę tego typu pamiątek. Ze względu na ich zakres, główny akcent położony został na oznaki stosowane w guberniach leżących na terenach dawnego Królestwa Polskiego. Zapraszam do obejrzenia.
odznaki i oznaki
21. Deutscher Anwaltstag
Na ostatniej aukcji domu aukcyjnego Macho & Chlapovič oferowany był pod pozycją 3175 znaczek okolicznościowy 21 zjazdu prawników niemieckich. Przedmiot który co prawda nie wchodzi w zakres moich zainteresowań, ale gdyby je naciągnąć, od biedy mógł bym go jednak włączyć do zbioru. Tym bardziej, że cena wywoławcza wynosiła zaledwie 20 euro. To zawsze skłania do bardziej liberalnego podejścia. Co prawda interesują mnie pamiątki związane z wymiarem sprawiedliwości z terenów wchodzących obecnie w granice Polski. Nie mniej jednak był to zlot prawników niemieckich. Równolegle w XIX wieku odbywały się zjazdy prawników polskich. Tak więc całe przedsięwzięcie odbiegało jednak od tego, co chciał bym dokumentować swoją kolekcją. Dlatego postanowiłem potraktować swoją stronę jak notatnik do zapamiętania tego znaczka. Wykonała go firma “Abzeichenfabrik GG Lindner” w Monachium, co w dosyć ciekawy sposób zostało udokumentowane blaszką przyczepioną na rewersie. Na niej tłoczona była sygnatura producenta. Znaczek mocowany był na pionową agrafę. Jego wymiary wynosiły 43,3 mm wysokości na 29,9mm szerokości. Waga wynosiła 12,7 grama. Czego dotyczył zjazd i jakie tematy był na nim poruszane? Tym razem nie chciało mi się szukać. Najwyraźniej rzeczywiście nie było sensu naginać swoich zasad. Może ktoś z czytelników zada sobie trud i poda w komentarzu jakieś szersze informacje o samym zjeździe.
Gratulacje dla WCN!
Na jednej z tygodniowych z aukcji Warszawskiego Centrum Numizmatycznego pojawiło się ogniwo łańcucha komorniczego, przerobione na samodzielną odznakę. W dodatku opisane zupełnie bez jakiejkolwiek podstawy, jako odznaka członka sądu okręgowego po 1918 roku. Kiedyś takie fałszerstwo na szkodę kolekcjonerów opisywałem na swojej stronie. Dlatego kiedy zobaczyłem je ponownie na stronie WCN nie miałem już dostatecznego animuszu aby zgłosić sprawę. Kiedy w końcu się zebrałem, wszedłem jeszcze raz na stronę WCN i zobaczyłem z satysfakcją, że obiekt został wycofany. Co za miłe zaskoczenie. Obiekt wycofany i jednocześnie opisany jako przypuszczalne fałszerstwo. Sprawa wyjaśniona w ciągu około tygodnia, bez konieczności abym ją zgłaszał. Nie będę ukrywał, że czuję satysfakcję z dobrze rozwiązanego problemu. Tym bardziej, że dotychczas WCN raczej bronił swojego stanowiska w kwestii opisów. Nie pozostaje nic tylko pogratulować prawidłowej i szybkiej reakcji. W takich przypadkach poznaje się klasę domu aukcyjnego.
Kolejna odznaka Dywizjonu Huzarów Śmierci
Ponieważ post na temat odznak Dywizjonu Huzarów Śmierci jest jednym z częściej odwiedzanych na mojej stronie, poczułem się w obowiązku poinformować o kolejnym egzemplarzu, który oferowany był na wczorajszej aukcji Gabinetu Numizmatycznego Damiana Marciniaka. Przy okazji pozwolę sobie na kilka słów komentarza na temat oferowanej odznaki. Po pierwsze należy wskazać, że jest ona tożsama pod względem wykonania z odznaką oferowaną przez Antykwariat Numizmatyczny Michała Niemczyka oraz odznaką po Stefanie Meyerze ps. “Larissa”. Skoro kreślę już podobieństwa to wypada zwrócić uwagę, że zarówno odznaka po S. Meyerze jak i odznaka z GNDM mają przetarcia srebrzenia na czaszce w tych samych miejscach. Wyraźnie wskazuje to, które miejsce były bardziej wyeksponowane na ocieranie się lub gorzej pokryte w procesie srebrzenia. Nie jest to jednak ten sam egzemplarz, co można z łatwością stwierdzić po lewym ramieniu krzyża, będącego podstawą odznaki. Widać na nim wyraźną nadlewkę białej emalii, wychodzącą poza przeznaczoną dla niej przestrzeń. To dobra wiadomość, świadcząca o pojawieniu się nowego egzemplarza odznaki na rynku kolekcjonerskim.
Oczywiście ciekawiło mnie jak pojawienie się takiego “nowego” egzemplarza wpłynie na osiągniętą przez niego na aukcji cenę. Szczególnie, że osób skłonnych płacić 8.000 – 12.000 zł. za odznakę nie ma w Polsce znów aż tak wiele. Trzeba przyznać, że oddział miał bardzo efektowną nazwę i był formacją kawaleryjską, ale jego sukcesy były delikatnie rzecz ujmując ograniczone. Odznaka zaprojektowana jest efektownie i musi działać na wyobraźnię, ale wykonanie już nie zachwyca. Wyraźnie widać, że środki zgromadzone przez nakładcę były niewielkie. Gustaw Sosnowski może nie należał go warszawskiej czołówki grawerów, ale z całą pewnością umiał wykonać odznaki o wiele lepsze niż ta. Nie było więc oczywiste ile osób zainteresuje się taką odznaką. Szczególnie, że rynek jest obecnie dość płytki i wszyscy zainteresowani i skłonni wydać większe pieniądze, już taką odznakę mają. Być może z tych powodów aukcja rozpoczęła się od złotówki. Przynajmniej tak mi się wydawało. Przygotowując ten post z ponad miesięcznym wyprzedzeniem obstawiłem, że aukcja zakończy się na poziomie 6.000 – 8.000 zł. + prowizja domu aukcyjnego. Poza wymienionymi wyżej argumentami brałem jeszcze pod uwagę czarną materiałową podkładkę, która dołączona jest do odznaki i wygląda na oryginalną z epoki. Jest to sympatyczny dodatek, który zawsze może skłonić do podniesienia ręki o jedno przebicie więcej niż się wcześniej planowało. Poza tym podkładka zachowała w doskonałym stanie srebrzenie na rewersie odznaki. Dodajmy, że dzięki dobremu zdjęciu zrobionemu pod kątem, dom aukcyjny pokazał pięknie wypukłość całej kompozycji. To także mogło w minimalnym stopniu wpłynąć na lepszą cenę. Z drugiej strony uważałem, że na ten moment odznaka nie ma potencjału. Okazało się jednak, że już na kilka dni przed aukcją było trzech licytujących, a najwyższa oferowana kwota przebiła moje szacunki i wynosiła 9.000 zł. Trzeba było się pogodzić z błędnością moich założeń. Na dwa dni przed aukcją ci sami licytujący podbili cenę już do 13.000 zł., by ostatecznie w dniu aukcji zakończyć ją kwotą 20.000 zł. + prowizja domu aukcyjnego, czyli łącznie 23.000 zł. To bardzo wysoka kwota jak na przedwojenną odznakę pamiątkową. W moim odczuciu, być może tak samo błędnym jak wcześniejsze dywagacje dotyczące ceny, przynajmniej dwie osoby poniosły emocje. Świadczy o tym fakt, że aukcja rozegrała się między trzeba, a być może faktycznie tylko dwoma licytującymi. Cena sprzedaży wyraźnie odstaje od poprzednich wyników i oparła się na psychologicznej granicy, jaką bez wątpienia jest okrągła kwota 20.000 zł. Pozostaje tylko pogratulować sprzedającemu. Kupującemu także, skoro tak bardzo mu zależało.
Dlaczego by nie zbierać odznak grawerami lub stylem?
Początkiem zainteresowania odznakami pamiątkowymi formacji wojskowych (popularnie rzecz nazywając odznakami pułkowymi), najczęściej jest fascynacja historią wojskowości, garnizonu, określonej formacji wojskowej, czy też historią regionalną. Popularnymi tematami kolekcjonerskimi są odznaki pułkowe danego rodzaju broni, czyli np. piechoty. Innym kluczem może być, zależnie od zasobności portfela, poszukiwanie wyłącznie odznak oficerskich lub wyłącznie odznak żołnierskich. Bardziej specjalizowane przykłady tematów kolekcjonerskich to np. odznaki pułków danego Okręgu Korpusu, danej Dywizji, danego garnizonu, czy też stacjonujących w danym mieście. Każdy z tak obranych tematów jest ciekawy i warty opracowania. Uważam nawet, że im bardziej specjalizowana jest kolekcja odznak, tym jest ciekawsza. Nawet jeśli ostatecznie ma się składać z niewielkiej ilości egzemplarzy. Kilkanaście czy dwadzieścia parę odznak na jednej tablicy prezentuje się już doskonale. Jeśli są to odznaki przypadkowe, zbierane bez żadnego klucza, raczej na nikim nie zrobią wrażenia. Jeśli będzie to kilkanaście odznak tworzących zwartą całość, z pewnością urzeknie każdego kolekcjonera.
Wracając jednak do meritum tego wpisu. Zbierając odznaki, kolekcjonerzy często patrzą na nie jako na wspomniane wyżej odznaki kawalerii, czy odznaki garnizonu Warszawskiego. Nie zwracają jednak uwagi na to, że odznaki stanowią często małe dzieła jubilerskie i wyraz działalności artystycznej grawerów, którzy je wykonali. Z moich obserwacji wynika, że jest przynajmniej kilku przedwojennych grawerów, którym można przypisać określony styl lub cechy charakterystyczne. Jeśli chodzi o wyróżniający się styl, moją uwagę zwracają szczególnie odznaki pochodzące z zakładu Adama Nagalskiego w Warszawie, które można określić jako ciężkie, masywne, solidne. Zupełnie odmiennie scharakteryzował bym odznaki pochodzące z pracowni Józefa Michrowskiego. W mojej ocenie cechują się one dużą lekkością i umiejętnym wyczuciem proporcji. Często są to jednej z piękniejszych przedwojennych wykonań. Szczególnie jeśli do porównania ma się taką samą odznakę innego producenta. Przypuszczalnie ktoś kto śledzi temat odznak dokładniej niż ja, będzie w stanie lepiej scharakteryzować także innych grawerów. Postawienie przed sobą takiego zadania kolekcjonerskiego może zaowocować wspaniałym i nowatorskim zbiorem.
Innym ciekawym pomysłem może być budowanie kolekcji w oparciu o styl w jakim zaprojektowana i wykonana została odznaka. Mam tu na myśli przede wszystkim świetne projekty modernistyczne z lat trzydziestych, w których niejako specjalizował się zakład Jana Knedlera z Warszawy. Wiele z tych odznak związanych było z przedwojennym lotnictwem. W tamtym czasie była to jednak z najnowocześniejszych broni, wymagająca osób otwartych na nowe technologie, a więc być może także na nowe prądy artystyczne. Pokazana obok odznaka pamiątkowa Szkoły Podchorążych Lotnictwa przedstawia uskrzydlony szyszak.W ten sposób projekt nawiązuje do tradycji oręża polskiego i symboliki właściwej dla danego rodzaju broni. Symbolizujące szkołę inicjały nakreślone są lekko, co przyjemnie kontrastuje z wrażeniem masywności całej odznaki. Poszukiwanie i delektowanie się takimi perełkami może być doskonałą zabawą kolekcjonerską. Dlatego zachęcam do poszukiwania takich nowych tematów. Może to być wskazane także o tyle, że współczesne kolekcjonerstwo dąży w stronę modną wśród numizmatyków. W przypadku egzemplarzy anonimowych, poszukuje się odznak w jak najlepszych stanach zachowania. Tak więc w pewnym sensie traktuje się już jako wyroby jubilerskie-grawerskie. Skoro tak, to dlaczego nie pójść o krok dalej i nie zbierać odznak z uwzględnieniem tego kto je wykonał lub stylu w jakim je wykonano?
Znaczek III Zjazdu Prawników Czechosłowackich w Bratysławie 1930
Chcąc być szczerym muszę przyznać, że zupełnie nie miałem pomysłu na ten wpis. Nie chciałem jednak znów przerywać rutyny cotygodniowej publikacji. Kiedy nie ma się treści, najlepiej uciec w stronę atrakcyjnej ilustracji. Dlatego zacząłem przeszukiwać pamięć komputera z zamiarem znalezienia czegoś, co będzie dobrze wyglądało. Zupełnie przypadkiem trafiłem na odznakę-znaczek, kupiony kilka lat temu na aukro.cz. Kupując go nie wiedziałem do końca w co inwestuję. Sprzedający tez nie wiedział co to jest, więc cena nie była wygórowana. Początkowo myślałem, że może to być znaczek pamiątkowy promocji Wydziału Prawa Uniwersytetu im. Jana Komenskiego w Bratysławie. Było to najprostsze skojarzenie, które wynikało z widocznych na znaczku paragrafów, jednoznacznie odsyłających do tematyki prawniczej. Z takim przeświadczeniem odłożyłem odznakę do pudełka gdzie spokojnie przeleżała sobie kilka lat. Teraz, kiedy postanowiłem ją opisać na stronie, coś mi w tej atrybucji intuicyjnie nie grało. Dlaczego znaczek przeznaczony dla absolwentów uniwersytetu wykonany został w formie flagi? Dlaczego wykonano go w zakładzie grawerskim w Pradze, a nie w bezpośrednio w Bratysławie? Dlaczego na fladze pojawia się nazwa miejscowości, a nie uniwersytetu? Wreszcie dlaczego jest to fantazyjna flaga posługująca się jedynie barwami właściwymi dla Czechosłowacji? Poza tym odznaka ma numer 127. W okresie międzywojennym rekordowy dla Wydziału Prawa Uniwersytetu im. Jana Komenskiego był 1936 rok. Tego lata ukończyło go 139 absolwentów z tytułem JUDr., który odpowiada obecnemu tytułowi magistra. Nie ma więc wcale pewności, czy w 1930 roku było ich aż 127.
Nie było wyjścia. Musiałem poszukać innego wydarzenia, które mogło być upamiętnione za pomocą takiego znaczka. Dość szybko udało mi się ustalić, że 1930 roku Bratysława gościła III Zjazd Prawników Czechosłowackich. To był strzał w dziesiątkę. Paragrafy na niebieskim tle potwierdzają prawniczą konotację wydarzenia. Nazwa miejscowości wskazuje na miasto gospodarza konferencji, a data na jej rok. III Zjazd Prawników Czechosłowackich był wydarzeniem nie tylko krajowym, ale także międzynarodowym. W tym kontekście wykonanie znaczka w największym zakładzie grawerskim Czechosłowacji okresu międzywojennego i wysoki numer na rewersie nie wydają się już nietypowe. Tak też można odczytywać nietypowe ułożenie barw na fladze. Biały, niebieski i czerwony są bowiem kolorami tradycyjnie nawiązującymi do idei panslawistycznych. Pokazanie ich w zestawieniu nie odpowiadającemu żadnej z państwowych flag, mogło stanowić próbę uniwersalizacji zjazdu z krajowego na ogólno-słowiański. Na marginesie można dodać, że trzy lata później w Bratysławie odbył się I Zjazd Prawników Państw Słowiańskich. Co świadczy o popularności myśli panslawistycznych wśród prawników Europy wschodniej i środkowej okresu międzywojennego.
Dlaczego ten wątek ma dla mnie takie znaczenie? Ponieważ tu następuje zwrot akcji w ramach moje wpisu i pojawia się nowe spojrzenie na opisywany znaczek. W takcie Zjazdu w Bratysławie w 1930 roku powołano Komisję Współpracy Międzynarodowej pod przewodnictwem prof. Kazimierza Władysława Kumanieckiego z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Komisja ta, w skład której wchodzili także prawnicy Jugosławii, Rumunii i Francji, na wniosek sekretarza prof. Tadeusza Hilarowicza podjęła uchwałę o zamiarze zorganizowania w Polsce międzynarodowej konferencji na temat prawa administracyjnego. Już w następnym roku prof. Hilarowicz powołał Komitet Organizacyjny Międzynarodowych Wykładów Nauk Administracyjnych, a w kolejnym roku zorganizowano w Gdyni Międzynarodowe Wykłady Nauk Administracyjnych i Gospodarczych. Konferencja odbyła się w dniach 16-30 lipca 1932 roku w Państwowej Szkole Morskiej. Omawiane były tematy dotyczące gospodarki morskiej, portów, emigracji, administracji przedsiębiorstwami państwowymi, czy współczesnej administracji państwowej. Na 250 słuchaczy, aż 150 przybyło z Czechosłowacji, Jugosławii, Bułgarii, Rumunii i Estonii. Tak oto przypadkowo kupiony i zapomniany na dnie szuflady znaczek stał się ciekawym obiektem w zbiorze pamiątek dotyczących relacji polsko-słowackich.
Ile warte są odznaczenia PRL?
Jeśli przyjrzeć się wynikom wyszukiwarek, na podstawie których czytelnicy trafiają na tą stronę, można wyróżnić grupę pytań rozpoczynających się od zwrotu “ile warta jest odznaka…”. Ponieważ nie ma nic złego w próbie ustalenia materialnej wartości pamiątek znalezionych gdzieś na dnie domowej szuflady, spróbujmy sobie powiedzieć dwa słowa o wartości odznaczeń nadawanych w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Bezpośrednim impulsem do napisania tego postu była 7 aukcja Gabinetu Numizmatycznego Damiana Marciniaka, na której oferowana była odznaka Zasłużony Działacz Kultury dla Włodzimierza Sokorskiego. Do odznaki dołączona była legitymacja potwierdzająca to nadanie, która widoczna jest na sąsiednim zdjęciu. Uzupełnieniem zestawu było pudełko do odznaki. Można więc powiedzieć, że z punktu widzenia kolekcjonerskiego niewiele więcej da się wymyślić.
Sam Włodzimierz Sokorski, jak by go nie oceniać, dla kultury okresu PRL nie był postacią anonimową. W latach 1952-1956 pełnił funkcję Ministra Kultury, a następnie do 1973 roku był przewodniczącym Komitetu do spraw Radia i Telewizji. Można więc przyjąć, że jeśli ktoś już potrzebuje do kolekcji odznakę Zasłużonego Działacza Kultury to bardziej warto posiadać egzemplarz po Włodzimierzu Sokorskim, niż po kierowniku biblioteki w szkole podstawowej. Jak w takim razie rynek wycenił omawiany zestaw? Na pełne 70 zł.
Dlaczego tak tanio? Na legitymacji po Sokorskim łatwo zauważyć numer 11.678. Odznaka została ustanowiona w marcu 1962 roku, a były Minister Kultury otrzymał ją dopiero we wrześniu 1974 roku. To oznacza, że w tym okresie odznakę otrzymywały średnio niecałe trzy osoby dziennie! Podaż odznak jest więc niesamowita. Przy liczbie nadań idącej w dziesiątki tysięcy egzemplarzy ciężko będzie zaspokoić rynek i nawet egzemplarz szczególny, kompletny pod względem kolekcjonerskim i po znanej osobie nie osiągnie wysokiej ceny. Z drugiej strony może tak się zdarzyć, że rzadko spotykana odznaka z okresu PRL będzie droga, choćby była anonimowa. Przykładem mogą być inne odznaczenia resortowe PRL licytowane w jednym czasie, także na aukcjach u Damiana Marciniaka w 2014 roku. Odznaka zasłużony dla wymiaru sprawiedliwości (58 nadań) osiągnęła cenę 1.342 zł., odznaka zasłużony dla kultury narodu (77 nadań) osiągnęła cenę 910 zł., a odznaka zasłużony dla zdrowia narodu (1.645 nadań) osiągnęła już tylko cenę 261,57 zł.
Odznaka X lecia Związku Niższych Funkcjonariuszy Państwowych w Łodzi
Inspiracją do tego wpisu stała się kolejna tygodniowa aukcja Warszawskiego Centrum Numizmatycznego, czyli wydarzenie zdecydowanie mniej spektakularne niż opisana tydzień temu aukcja Michała Niemczyka. Przedmiotem wpisu będzie oferowana na niej odznaka, wykonana w zakładzie F. Szczepańskiego w Łodzi. Za pomocą skromnych środków udało mu się osiągnąć całkiem przyjemny efekt estetyczny. Choć odznaka tłoczona jest w jednym kawałku metalu, to widoczna w centrum rzymska cyfra X została pokryta szklistą emalią. Łącznie z biało-czerwoną wstążeczką umieszczoną między odznaką i nakrętką można odnieść wrażenie, że mamy do czynienia z o wiele bardziej złożoną konstrukcją. Moje uznanie budzi także fakt, że całość udało się skomponować na stosunkowo niewielkiej powierzchni jeśli przyjąć, że odznaka ma zaledwie 22 milimetry.
Odznaka została opisana jako pochodząca z X Zjazdu Niższych Funkcjonariuszy Państwowych w Łodzi. Przypuszczalnie tak rozszyfrowano skrót Z.N.F.P. Ponieważ nic nie wiedziałem o niższych funkcjonariuszach państwowych, postanowiłem poświęcić im kilka chwil w Google. Okazało się, że ustawa z dnia 17 lutego 1922 roku o państwowej służbie cywilnej wprowadziła rozróżnienie osób zatrudnionych w służbie cywilnej na urzędników państwowych i niższych funkcjonariuszy państwowych. Choć ustawa nie wprowadzała abstrakcyjnej granicy między jedną a drugą kategorią, w pewnym uproszczeniu można określić urzędników jako pracowników wyższej kategorii, a funkcjonariuszy jako pracowników niższej kategorii. Każde z nich miało swój związek zawodowy. W tym przypadku interesował będzie nas Związek Niższych Funkcjonariuszy Państwowych. Tak też w moim przekonaniu należy odczytać skrót widoczny na zwieńczeniu odznaki. Powstaje oczywiście pytanie jak to możliwe, że związek powstał w 1921 roku, podczas kiedy omawiana ustawa została wydana dopiero w lutym roku następnego. Sięgnąłem więc do wcześniejszych przepisów regulujących służbę cywilną. Były to Tymczasowe Przepisy Służbowe dla Urzędników Państwowych z 11 czerwca 1918 roku. Nie wspominały one o innej kategorii jak urzędnik państwowy. Jedynie dołączona do nich tabela płac urzędników państwowych wspomina o tym, że ustanowione w niej warunki wynagrodzenia nie dotyczą praktykantów, aplikantów, pomocniczego personelu kancelaryjnego i technicznego “tudzież służby niższej“. Nie można więc wykluczyć, że jakiś akt rangi podustawowej wprowadzał kategorię niższych funkcjonariuszy wcześniej niż ustawa 1922 roku.
Dlaczego uważam, że jest to odznaka rocznicowa, a nie zjazdowa? Po pierwsze ze względu na daty 1921-1931 w połączeniu z rzymską cyfrą X, które jednoznacznie sugerują dziesiątą rocznicę. Po drugie dlatego, że w zbiorach Narodowego Archiwum Cyfrowego znajduje się relacja fotograficzna z IX zjazdu Związku Niższych Funkcjonariuszy Państwowych. Miał on miejsce w 1934 roku w Warszawie. Jedno z takich zdjęć umieściłem po lewej stronie. W innym źródle znalazłem informację, że pierwszy taki zjazd miał miejsce 1927 roku. Jest więc niemożliwe aby X zjazd miał miejsce w 1931 roku w Łodzi. Nie jest też nieprawdopodobne aby oddział Łódzki związku wykonał sobie odznakę na dziesięciolecie. W szczytowym momencie związek miał w całym kraju 5.000 członków. Można więc przyjąć, że liczebność łódzkiego oddziału była na tyle duża, że pozwalała na zamówienie rocznicowej odznaki.
Czy oznaka adwokata wróciła do WCN?
Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami, a dokładnie w lutym 2012 roku pojawiła się na 49. aukcji w Warszawskim Centrum Numizmatycznym oznaka adwokata. Egzemplarz ten widać na porównaniu po lewej stronie. Nie jest to wydarzenie szczególne, ponieważ oznaki te pojawiają się na aukcjach dość regularnie. Jeśli nie patrzeć na stan zachowania i nie przejmować się brakiem rozety, czy szarfy to myślę, że można ją pozyskać do kolekcji w ciągu kilku miesięcy. To co było nietypowe dla tej oferty to opis. Według WCN miała to być “odznaka sądownicza” z okresu Królestwa Polskiego. Zwróciłem się mailowo do WCN z informacją, że ich opis jest błędny i odznaka pochodzi z okresu międzywojennego. Pomimo wymiany korespondencji pracownik domu upierał się przy swoim opisie, który zresztą do dnia dzisiejszego widnieje na ich stronie. Trudno, w sumie to nie jest moja sprawa.
Do dzisiaj wydawało mi się, że zapomniałem o tamtej aukcji. Jednak jak co tydzień zajrzałem na stronę WCN, żeby sprawdzić aktualną ofertę na aukcji internetowej. Trzeba przyznać, że jest to chyba jedyny dom aukcyjny w Polsce który potrafi utrzymać tak przyzwoity i równy poziom oferty na aukcjach organizowanych w każdym tygodniu. Zauważyłem na niej oznakę adwokata, która miała nieścisły opis. Jego początek brzmiał dosłownie:
Polska – I wojna światowa 1914-1918, odznaka adwokacka, noszona w latach 1924 – 1929 jako element stroju adwokatów
Powstaje oczywiste pytanie, czy opis dotyczy oznaki noszonej w latach 1914-1918, czy też w latach 1924-1929? Te wątpliwości przypomniały mi o zapomnianym wcześniej opisie sprzed wielu lat. Dość szybko go odszukałem i ku swojemu zaskoczeniu zauważyłem, że najprawdopodobniej chodzi o dokładnie ten sam egzemplarz oznaki. Moje przypuszczenie wynikało z tego, że na rewersie odznaki widoczna była wykonana ręcznie litera S. Jest to oznaczenie jednostkowe, nie występujące na innych oznakach tego typu. Tak mi się przynajmniej wydawało. Różnicę w detalach rewersu przypisałem temu, że odznaka musiała być wyczyszczona i być może uszkodzona w trakcie amatorskiego reperowania. Jednak to właśnie ta z pozoru indywidualna litera S zasiała we mnie ziarno wątpliwości, czy rzeczywiście mamy do czynienia z tą samą, czy tylko taką samą oznaką.
Kiedy zacząłem je bliżej porównywać zauważyłem, że najprawdopodobniej to nie jest ta sama oznaka i literę odtworzono za pomocą rylca na dwóch oznakach z bardzo dużym podobieństwem. Niestety im więcej patrzę na to porównanie, tym bardziej tracę pewność czy mamy do czynienia z dwoma różnymi literami, czy też zdjęcia różni tylko kąt nachylenia i fakt oczyszczenia powierzchni rewersu. Percepcję zaburza także brzydki ślad lakieru zakrywający część litery na oznace widocznej po prawej stronie. Z tych powodów nie potrafię sobie wyrobić jednoznacznego zdania.
Przypomniało mi się jednak, że taka oznaka z literą S pojawiła się już kiedyś na allegro. Jak się okazało po sięgnięciu do notatek, oferował ją Skup Monet Wszystkich z Domu Handlowego Feniks we Wrocławiu w czerwcu 2015 roku. Aukcja zakończyła się sprzedażą oznaki w cenie 620 zł. Jednak wtedy nie była jeszcze upiększona czerwonym lakierem o niepasującym odcieniu. Dodajmy, że lakier ten został nałożony w tak nieprofesjonalny sposób, że jego ślady zachodzą nie tylko na orła, ale widoczne są nawet na rewersie oznaki. Ktokolwiek próbował ukryć mankamenty lakieru widocznego w tle, pogorszył tylko sytuację. Co ciekawe, reperacji poddano także białą emalię widoczną na szarfie z napisem. Jak widać z załączonego zdjęcia efekt jest wcale nie lepszy. Na górnym zdjęciu widać odznakę w stanie z 2015 roku, a na dolnym w obecnym stanie. Ubytki były uzupełniane z takim rozmachem, że nieudany artysta zamalował zagięcia szarf. Całość sprawia bardzo mizerne wrażenie, a w mojej ocenie oznaka została kompletnie zniszczona. Jeśli to ten sam egzemplarz, który oferowało WCN w 2012 roku, to pozbawiono go także rozety, która stanowiła ciekawe uzupełnienie.
Żeton Oddziału Kolarzy Sokoła Żywieckiego
W trakcie wczorajszej tygodniowej aukcji Warszawskiego Centrum Numizmatycznego zakończyła się licytacja żetonu, który nie posiadał szerszego opisu. Już samo to stanowiło dostateczny powód do podjęcia się próby rozszyfrowania skrótu ·O·K·S·Ż·, umieszczonego w centralnym punkcie żetonu. Moją uwagę zwrócił także projekt, który jest charakterystyczny dla odznak Czechosłowackich. W szczególności moją uwagę zwróciły liście. Każdy kto miał do czynienia z odznakami Czechosłowackimi doskonale wie, że żeton projektował ktoś związany z tym krajem. Nie można też zapominać o widocznych na żetonie barwach. Jeśli pominąć zielone liście, to zostanie nam biała, niebieska i czerwona; czyli barwy Czechosłowacji. Tak więc tu nie mogło być szczególnego zaskoczenia. Rzeczywiście na rewersie widnieje sygnatura KARNET KYSELY PRAHA. Z drugiej strony słowo JUBILEUSZ bez cienia wątpliwości mogło pochodzić tylko z języka polskiego, a więc wykluczone jest aby była to odznaka Słowacka lub Czeska.
Dzięki wszechwiedzącemu wujkowi Google szybko udało mi się ustalić, że chodzi o Oddział Kolarzy Sokoła Żywieckiego. Jedyna pewna informacja jaką udało mi się w internecie zdobyć na temat tego oddziału to fakt, że wydał on w 1910 roku jednodniówkę z okazji zorganizowanych przez siebie wyścigów. Z treści żetonu wiemy, że oddział musiał przetrwać znacznie dłużej, skoro w 1921 roku świętował swoje 25-lecie. Żeton znalazł swojego nabywcę, co pozwala mieć nadzieję, że ktoś przyjrzy się bliżej historii tego niewielkiego klubu sportowego.
Pozostaje jeszcze pytanie, dlaczego odznakę wykonano w Pradze, a nie w jakimś zakładzie grawerskim na terenie Polski. Nawet jeśli kolarze z Żywca uznali, że mają za daleko do Warszawy, to przecież w Krakowie też było przynajmniej kilku grawerów, którzy poradzili by sobie z wykonaniem takiego żetonu. W moim przekonaniu odpowiedzi należy szukać w tradycjach sokolich na terenach Czechosłowacji, które były znacznie silniejsze niż w Polsce. Dodatkowo liczba odznak, oznak, żetonów i innych podobnych pamiątek sokolich w Czechosłowacji była nieporównywalnie większa niż w Polsce. Dlatego Oddział Kolaży Sokoła Żywieckiego mógł otrzymać rekomendację od zaprzyjaźnionych sokołów Czechosłowackich. Być może zakład Karnet Kysely oparł się na wzorze jakiejś innej odznaki sokolej, którą wykonywał wcześniej. W ten sposób mógłby zaoszczędzić na wykonaniu matrycy i stać się zwyczajnie bardziej konkurencyjny wobec grawerów z terenu Rzeczpospolitej. Było by to pragmatyczne i proste wytłumaczenie powodu dla którego zdecydowano się na usługi Praskich grawerów.
Odznaka Sądy Rzeczypospolitej Polskiej?
Przygotowując ten wpis miałem problem z ustaleniem jaki powinien być jego tytuł. To co widać na sąsiednim zdjęciu jest destruktem oznaki, na bazie którego ktoś stworzył fantazyjną odznakę. W zasadzie to nawet nie wiadomo czy odznakę, skoro czegoś takiego nigdy nie było. W każdym razie na przygotowywanej przez Gabinet Numizmatyczny Damiana Marciniaka 5. aukcji miało się pojawić jako “odznaka Sądy Rzeczypospolitej Polskiej“. Dlatego pozwoliłem sobie zapożyczyć ten tytuł i opatrzyć go znakiem zapytania, żeby zaznaczyć swoje wątpliwości. Wstępnie przygotowany opis nie precyzował z czym mamy do czynienia tylko uściślał, że “Wstążka [jest] oryginalna, zamocowana jednak najpewniej do późniejszego kółka, z przebarwieniami i śladami użytkowania“. Do tego podane zostały jeszcze wymiary 32,4 x 42,4 mm bez wstążki i stop w jakim wykonano zasadniczy element. Czyli mniej więcej tyle ile można o tym przedmiocie powiedzieć na wyczucie, jeśli nie wie się co to właściwie jest. Zabrakło chyba tylko informacji na temat dziurki i odkształceniu po pinezce. Spróbujmy się zabrać za temat od samego początku i opisać co tu się wydarzyło i a jaka była reakcja domu aukcyjnego na wiadomość o kłopotach z opisem.
Zacznijmy od zasadniczego elementu rzekomej odznaki. Jest to ogniwo z łańcucha, który był oznaką komorników. Łańcuchy te były wykonywane przez zakład grawerski Stanisława Lipczyńskiego w Warszawie i swoim wyglądem nawiązywały do oznak sędziów, prokuratorów, sekretarzy i woźnych sądowych. Ten spójny system oznaczania funkcji w wymiarze sprawiedliwości miał swój sens. Łańcuch złożony był naprzemiennie z ogniw o dwóch zupełnie różnych rysunkach. Pierwsze przedstawiało kartusz z orłem w koronie, umieszczonym w centralnej części. Drugie wyglądało tak jak to oferowane na aukcji Damiana Marciniaka. Ogniwa były ze sobą łączone za pomocą dwóch łańcuszków złożonych z trzech koluszek każdy. Zdarza się, że ta misterna praca jest współcześnie dzielona przez dzikusów liczących na większy zysk ze sprzedaży każdego ogniwa osobno. Pozwalam sobie tak napisać, ponieważ jestem osobiście przekonany, że do GNDM ogniwo trafiło już w takim mizernym stanie. Chciał bym jednak tym wpisem uświadomić wszystkim, że w przeciwieństwie do kompletnego łańcucha, tak wyrwane z całości ogniwo jest nic nie wartym destruktem. Jestem wręcz przekonany, że gdyby Damian Marciniak zdawał sobie sprawę z czym ma do czynienia, to zapewne nie przyjął by tego obiektu do sprzedaży na aukcji.
Wróćmy jednak do samego obiektu. Jeśli przyjrzeć się jego dolnej części, to łatwo można zauważyć ślad po spiłowanym oczku do którego mocowane były opisane wyżej koluszka. Żeby uwiarygodnić obiekt, oszust dodał do niego rzeczywiście starą wstążkę. Na ten prosty trik dał się nabrać autor opisu na stronie Gabinetu Numizmatycznego Damiana Marciniaka. Jego czujność powinno wzbudzić, jak słusznie zauważył, późniejsze kółko. Prawdę mówiąc jestem dość zaskoczony łatwowiernością tego domu aukcyjnego, który jawił mi się jako profesjonalny i doskonale rozwijający. Mistyfikacja jest na tyle łatwa do rozpoznania, że powinni sobie z nią bez trudu poradzić. Być może w pośpiechu przygotować ktoś się za bardzo pośpieszył. Ważne jest to, że po otrzymaniu powyższych informacji dom aukcyjny zareagował. Zostałem zapewniony, że obiekt zostanie wycofany z aukcji stacjonarnej i sprzedany na allegro. Najwyraźniej ocenili, że jest to mniej “szlachetny” kanał dystrybucji.
Uwagi o liście osób odznaczonych “Parasolem”
Jedną z ciekawszych i bardziej symbolicznych odznak pamiątkowych z okresu poprzedzającego wybuch drugiej Wojny Światowej jest tak zwany “Parasol”. Odznaka zyskała takie określenie ze względu na charakterystyczny kształt ośmioramiennej gwiazdy umieszczonej w jej centralnym punkcie. Wygląda on jak otwarty parasol postrzegany z lotu ptaka. Inna brzmiąca oficjalnie nazwa to znaczek oficerski Związków Strzeleckich. Nazwa ta ewoluowała w późniejszym okresie ze znaczka do bardziej poważnie brzmiącego znaku. Wydaje się, że ustalenie listy osób uprawnionych do jego noszenia powinno być proste, właśnie ze względu na znaczenie jakie posiadał sam znak. Był swego rodzaju symbolem legionowego szlachectwa, a przynajmniej musiał być niewątpliwym powodem do dumy.
Dlatego zaskoczyło mnie, że tak trudno dziś jednoznacznie określić listę osób odznaczonych „Parasolem”. Wacław Lipiński podaje za nieoznaczonymi dokumentami Archiwum Wojskowego Biura Historycznego 66 nazwisk. Według jego relacji list składa się z nazwisk osób, które Józef Piłsudski miał wyróżnić znakiem jako Komendant Główny Polskich Drużyn Strzeleckich.
Barzykowski Zbigniew
Biernacki Stefan
Biernacki Wacław
Biłyk Alfred
Brzezina Ottokar
Burhardt Stanisław
Dunin Roman
Endel Leopold
Fabrycy Kazimierz
Fleszar Albin
Furgalski Tadeusz
Gąsiorowski Janusz
Głuchowski Janusz
Górski Jan
Grudziński Franciszek
Iwanicki Jan
Januszajtis Marjan
Jarnuszkiewicz Czesław
Jaworowski Rajmund
Karwacki Zygmunt
Kasprzycki Tadeusz
Kelm-Koperczyński Juljan
Kędzierski Władysław
Koc Adam
Kossakowski Tadeusz
Krynicki Stanisław
Kuczyński Zygmunt
Kukiel Marjan
Kunc Bogusław
Łuczyński Aleksander
Łukoski-Orlik
Machajski Mieczysław
Machowicz Stanisław
Monasterski Tadeusz
Nehring Aleksy
Neugebauer Mieczysław
Ołdakowski Jerzy
Ostrowski Antoni
Piątek-Herwin Kazimierz
Piskor Tadeusz
Prażmowski-Belina Władysław
Protasewicz Leon
Prystor Aleksander
Przyjałkowski Zdzisław
Raczyński Włodzimierz
Rybka Józef
Rydz-Śmigły Edward
Skwarczyński Stanisław
Sladki Jerzy
Słoniowski Modest
Sosabowski Stanisław
Sosnkowski Kazimierz
Stachiewicz Juljan
Stokowski Stefan
Tarczyński Tadeusz
Tessaro Stanisław
Tokarzewski Michał
Tomaszewski Aleksander
Trojanowski Mieczysław
Warski Ryszard
Wieczorkiewicz Wacław
Wilczyński Józef
Wilk Władysław
Zamorski Kordjan
Zwierzyński Stanisław
Żuliński Tadeusz
Panteon Polski nr 46/47 z 1928 roku podaje, że znak otrzymało 60 osób. W tym 34 wywodziły się ze Związku Strzeleckiego, a 26 z Drużyn Strzeleckich. Jednocześnie cytuje rozkaz oficerski z 25 lipca 1916 roku, w którym przedstawione są nazwiska osób odznaczonych w ramach Drużyn Strzeleckich. Pokrywają się one w większości z listą W. Lipińskiego, uzupełniając ją o nazwisko Mieczysława Hachajskiego oraz Michała Żymierskiego. Pominięcie tego drugiego można tłumaczyć jego degradacją.
Z całą jednak pewnością, nawet po uzupełnieniu lista ta nie jest pełna. Dowodzi temu zachowany materiał ikonograficzny. Znak widoczny jest na przedwojennych zdjęciach oficerów nie wymienionych na powyższej liście. Jego znaczenie i rozpoznawalność były na tyle duże, że jego nadużywanie było by łatwo zauważone. Poza tym trzeba pamiętać, że znam miał przysługiwać osobom, które uzyskały stopień oficerski na kursach Związku Walki Czynnej i Polskich Drużyn Strzeleckich. Jeśli prześledzimy listę absolwentów kursu wyższego szkoły ZWC zauważymy przynajmniej piętnaście nazwisk, których brak na liście W. Lipińskiego.
Bałaban Romuald
Dłużniakiewicz Janusz
Dobaczewski Eugenjusz
Grot Leon
Gruegel Bolesław
Grzybowski
Jarząbkiewicz Leon
Krotke Gustaw
Lelek Stefan
Możdżeń Kazimierz
Paszkowski Henryk
Sikorski Władysław
Skwarczyński Adam
Sulkiewicz Michał
Wiśniewski Józef
Przedstawiona lista była by zapewne dłuższa gdyby udało się rozszyfrować pseułdonimy 12 absolwentów, których prawdziwej tożsamości nie udało mi się ustalić. Nie udało mi się także dotrzeć do listy absolwentów pozostałych kursów wyższych. Można przyjąć, że one także uzupełniały by listę uprawnionych do otrzymania znaku.
Na podstawie zachowanych zdjęć stwierdzić można, że znak nosił także płk Henryk Bagiński. Był on instruktorem szkoły podchorążych Polskich Drużyn Strzeleckich, a później komendantem okręgu lwowskiego PDS. Jego prawo do noszenia znaku raczej nie było kwestionowane, skoro nosił go przy mundurze przez cały okres służby w okresie międzywojennym oraz w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. W konsekwencji można postawić hipotezę, że znak przysługiwał także innym instruktorom szkoły podchorążych PDS. Patrząc na ten krąg (przypuszczalnie) uprawnionych, należy zwrócić uwagę, że Janusz Gąsiorowski, Marjan Januszajtis, oraz Mieczysław Naugebauer znajdują się na liście W. Lipińskiego. Pozostałe nazwiska poza Henrykiem Bagińskim ustalone na podstawie tego klucza to Bolesław Biskupski i Kazimierz Kreiter. Gdyby jednak przyjąć, że Henryk Bagiński otrzymał znak ze względu na to, że był komendantem okręgu lwowskiego PDS, to obok niego otrzymał by go jeszcze Juliusz Ulrych. W takim wypadku znak niekoniecznie przysługiwał by Biskupskiemu i Kreiter.
W swojej pracy doktorskiej A. Wojtaszek podaje biogram gen. Mieczysława Dąbkowskiego informując w nim, że był on odznaczony „odznaką oficerską >>parasol<<”. Informacji tej zdają się nie potwierdzać zachowany materiał ikonograficzny. Nie udało mi się bowiem dotrzeć do zdjęć gen. Dąbkowskiego ze znakiem przypiętym do munduru. Należy jednak zaznaczyć, że były to zdjęcia z okresu drugiej połowy lat dwudziestych i późniejsze, kiedy noszenie znaku nie było tak popularne. Należy też zaznaczyć, że informacje o przyznaniu znaku „Parasola” są w pracy A. Wojtaszka dość wyrywkowe. Z pośród prezentowanych tam sylwetek jako oznaczonych znakiem podaje on jedynie gen. Dąbkowskiego, Kukiela i Tokarzewskiego. Przyjmując, że gen. Dąbkowski znak otrzymał, jak podaje to A. Wojtaszek, należy zastanowić się nad podstawą takiego oznaczenia. Gen. Dąbkowski był wykładowcą na kursach ZWC. W tym na pierwszym kursie niższym organizowanym u zarania działalności tej organizacji. Z pośród grona wykładowców tego kursu na liście W. Lipińskiego nie figurują:
Dąbkowski Mieczysław
Gorzechowski Jan
Możdżen Kazimierz
Piłsudski Józef
Sikorski Władysław
W grupie ostatnich pięciu nazwisk z pewnością znak posiadał Józef Piłsudski. Trudno powiedzieć z jakich względów nie figuruje on na liście W. Lipińskiego. W końcu wiedza o tym, że komendant był wyróżniony znakiem była powszechna. Nie umieszczenie jego nazwiska na liście publikowanej przed wojną mogło być potraktowane wręcz jako nietakt. Wojciech Moś podaje w swojej publikacji na temat odznak pamiątkowych szkół wojskowych, że znak otrzymało w 1915 roku z rąk Józefa Piłsudskiego 73 oficerów. Nie podaje jednak nazwisk tych oficerów. Nie wiadomo też, czy była to ostateczna i pełna lista odznaczonych.
Odznaka na 100 rocznicę 184 Warszawskiego Pułku Piechoty
Ten wpis można by zacząć od żartobliwego stwierdzenia, że są odznaki i Odznaki. Ten rozdźwięk między jakością poszczególnych wykonań widać szczególnie na przykładzie odznak z okresu Rosji carskiej. Duża część z nich była wykonana w sposób bardzo tani i często po prostu technologicznie prymitywny. Było to podyktowane szaloną lekkością z jaką nadawano odznaki w tamtym czasie w Rosji. Z drugiej strony spotkać można wyjątkowe okazy, które stanowią przykład wyszukanej pracy jubilerskiej. Odznaki carskiej Rosji, jeśli nie są związane z wymiarem sprawiedliwości, co do zasady znajdują się poza moim kręgiem zainteresowań. Nie ukrywam jednak, że lubię czasem przejrzeć katalogi aukcyjne zawierające ofertę na XIX wieczną Rosję. Jednym z takich miejsc do oglądania są aukcje organizowane przez Dimitrija Markova w czasie targów The New York Sale. Strona internetowa z jego ofertą przypomina efekt pracy amatora HTML i painta z lat 90-tych. Jednak za tą dość prymitywną szatą kryje się jedna z najlepszych ofert antykwarycznych Rosyjskiej numizmatyki i dziedzin pokrewnych. Jest ona poparta także jednymi z najwyższych, jeśli nie najwyższymi cenami. Osoby zainteresowane udziałem w tych licytacjach muszą czuć prawdziwą chęć, a może nawet zew posiadania, będąc jednocześnie osobami o sporej zasobności portfela. Ordery z ceną wywoławczą na poziomie kilkunastu tysięcy dolarów nie stanowią na tych aukcjach żadnego zaskoczenia. Rekordzistą ostatniej aukcji, która miała miejsce w dniach 9-11 stycznia 2018 roku był order św. Anny 2 klasy z diamentami i ceną wywoławczą na poziomie 50.000 USD. Taką samą cenę miał także nowodieł złotego medalu za wzorową służbę Mikołaja I.
Nie sprawdzałem tego statystycznie ale odnoszę wrażenie, że spora część oferty właśnie ze względu na wysokie ceny po prostu się nie sprzedaje i można ją zobaczyć na kolejnych aukcjach. Być może to właśnie gwarancja szalonych cen wywoławczych skłania posiadaczy najciekawszych obiektów do tego by jednak je zaoferować. Jeśli znajdzie się kupiec, który zaoferuje przysłowiowe tysiące dolarów, to uszczuplenie kolekcji jakoś się przeboleje. Z drugiej strony takie aukcje stanowią światełko w tunelu dla osób zdesperowanych i gotowych zapłacić każdą cenę za wymarzony obiekt do kolekcji. Wreszcie jest to doskonałe źródło pięknych wrażeń i ewentualnej nauki dla osób którym wystarczy spoglądanie na ciekawe obiekty. Tak więc nawet jeśli nic się nie wydarzy, to i tak wszyscy będą zadowoleni.
Wracając jednak do tematu dzisiejszego wpisu chciałem zwrócić uwagę na odznakę 184 Warszawskiego Pułku Piechoty, której emisja przypadła na 100 rocznicę jego utworzenia. Odznaka nie należy do kategorii jubilerskich majstersztyków, ani nie posiada diamentów wkomponowanych we wieńce ze szczerego złota. Ma jednak swój urok, wynikający właśnie ze szczególnego wykonania. Jest to solidna praca grawerska, składająca się z dwóch części. Pierwszym i zasadniczym elementem jest obrys odznaki z wieńcem z liści laurowych i dębowych wraz z towarzyszącymi mu symbolami. Druga część to podkładka mocowana na cztery nity. Do niej przytwierdzona jest podstawa słupka do noszenia odznaki. W omawianym egzemplarzu wygrawerowana jest także data 1913 oraz numer 17.
Moją uwagę zwróciło jednak coś zupełnie innego, czyli tło odznaki. Dokładnie rzecz biorąc tło przestrzeni między wieńcem i inicjałami Aleksandra I oraz Mikołaja II. Na zdjęciu wyraźnie widać, że znajduje się tam fragment czerwonego sukna, pod którym jest czerwona emalia. Nie potrafię sobie wytłumaczyć po co w takim układzie grawer powlekł emalią tło podkładki. Obawiam się jednak, że zagadka ta pozostanie niewyjaśniona. Spodobało mi się takie nietypowe połączenie metalu i tkaniny, w którym materiał wkomponowany jest w metal. Oczywiście nie na tyle, żeby rozważać zakup odznaki z ceną wywoławczą 2.500 USD i estymacją 3.000 USD. Staram się jednak pamiętać, że gdyby nie te ceny, być może nie widział bym jej nawet na zdjęciu.
Lista odznaczonych znakiem pancernym
Nie wiem co, gdzie i jak, ale znalazłem na dysku zewnętrznym listę odznaczonych znakiem pancernym. Plik został utworzony dziesięć lat temu kiedy miałem dość czasu na wizyty w różnych archiwach i bibliotekach. Mogę jedynie przypuszczać, że jest to jednak z niespodziewanych i miłych pamiątek tego czasu. Wobec powyższego znajdujemy się w dość osobliwej sytuacji. Daję Państwu do dyspozycji listę która z jednej strony jest pozornie precyzyjna, bo zawiera przeszło tysiąc nazwisk wraz z numerami odznak. Z drugiej strony nie znam jej źródła, więc jest nieco niepewna. Zabawę w ustalenie źródła listy i jej wiarygodności pozostawiam do uznania komukolwiek z czytelników kto ma czas i ochotę. Umieszczam ją tutaj, pomimo konieczności poczynienia daleko idącego zastrzeżenia ponieważ liczę, że mimo wszystko będzie pomocna. Tym bardziej, że osoby dysponujące tak szczegółową wiedzą niechętnie się z nią dzielą, a już napewno nie w internecie. Pokażmy, że może być inaczej. Może to zachęci innych do ujawnienia swoich danych źródłowych.
Nadanie znaku pancernego
śp. ppłk. dypl. Bochenek Włodzimierz – znak nr. 1
ppłk. Liro Władysław – znak nr. 2
mjr. Babecki Bolesław Stefan – zank nr. 3
mjr. rez. Jackowski Stanisław – znak nr. 4
mjr. Janowski Tadeusz Antoni – znak nr. 5
mjr. rez. Józefowicz Aleksander – znak nr. 6
mjr. Kardaszewicz Stnisław – znak nr. 7
mjr. dypl. Korczyński Antoni – znak nr. 8
mjr. Krzyżanowski Karol – znak nr. 9
mjr. Kusmierek Tomasz – znak nr. 10
śp. mjr. Nowicki Mieczysław Seweryn – znak nr. 11
mjr. Pelikan Jan Emil – znak nr. 12
mjr. Piwoszczuk Michał – znak nr. 13
kpt. Bieganowski Stefan Szczęsny – znak nr. 14
kpt. dypl. Dawidowski Henryk Marjan Bogdan – znak nr. 15
kpt. Głowacki Julian Tomasz znak nr. 16
kpt. dypl. Jasiński Józef III. – znak nr. 17
kpt. pospolitego ruszenia Jenkner Władysław – znak nr. 18
kpt. w st. spocz. Jeżewski Bogdan – znak nr. 19
rtm. Karkoz Edward – znak nr. 20
kpt. w st. spocz. Karwat Roman – znak nr. 21
kpt. w st. spocz. Kohutnicki Władysław – znak nr. 22
rtm. Kawalczewski Stanisław Bolesław – znak 23
kpt. dypl. Majewski Tadeusz II. – znak – nr. 24
kpt. Paczoski Włodzimierz – znak nr. 25
ś. p. kpt. Piasecki Józef Wincenty – znak nr. 26
rtm. Poplawski Antoni Seweryn – znak nr. 27
kpt. Rafalski Bronisław – znak nr. 28
kpt. Ruciński Marian Józef – znak nr. 29
kpt. Siemiński Ludwik – znak nr. 30
kpt. rez. Szczyciński Władysław – znak nr. 31
kpt. Szypiński Wiktor – znak nr. 32
kpt. Ulejczyk Roch – znak nr. 33
ś. p. kpt. Użupu Sławomir – znak nr. 34
ś. p. kpt. Wyrwiński Wincenty – znak nr. 35
ś. p. por. Filippi Władysław – znak nr. 36
por. Fresunkiewicz Józef – znak nr. 37
ś. p. por. Grabowski Artur – znak nr. 38
ś. p. por. rez. Roweteweki Aleksander – znak nr. 39
por. Lesser Eugeniusz – znak nr. 40
ś. p. por. Mojer Stanisław – znak nr. 41
ś. p. por. Małagowski Stanisław – znak nr. 42
por. Marczewski Stanisław I. – znak nr. 43
por. Piwakowski Kazimierz – znak nr. 44
por. Sobczyński Bernard – znak nr. 45
ś. p. por. Waluk Wincenty – znak nr. 46
ś. p. por. Wilkoszewski Eugeniusz – znak nr. 47
por. Zboś Emil – znak nr. 48
ppor. rez. Dąbrowski Antoni – znak nr. 49
ś. p. ppor. Dygasydor – znak nr. 50
ś. p. ppor. Langner Witold – znak nr. 51
ppor. rez. Mikołajczyk Adam Franciszek – znak nr. 52
ś. p. ppor. Mosz Edward – znak nr. 53
ś. p. ppor. Munc Walter – znak nr. 54
ppor. rez. Nowicki Stanisław Jerzy – znak nr. 55
ś. p. ppor. Ryb Wacław – znak nr. 56
ś. p. ppor. Sas-Karczyński Stanisław – znak nr. 57
ś. p. ppor. Stroński Jan – znak nr. 58
ś. p. ppor. Wundtkiewicz Maksymilian – znak nr. 59
ś. p. ppor. Żmudzki Władysław – znak nr. 60
ś. p. pchor. Dąbczewski Tytus – znak nr. 61
ś. p. pchor. Gąsiorowski Bronisław – znak nr. 62
ś. p. pchor. Nowosielski Stanisław – znak nr. 63
chor. Horodecki Antoni – znak nr. 64
chor. Markowski Franciszek – znak nr. 65
tyt. st. ogn. Bednarz Adam – znak nr. 66
st. ogn. Bułka Jakób – znak nr. 67
ś. p. st. sierż. Matyjewicz Stanisław – znak nr. 68
st. wachm. Michałowski Józef – znak nr. 69
ś.p. st. sierż. Michno Franciszek – znak nr. 70
st. ogn. Przybylski Stefan – znak nr. 71
st. ogn. Ryś Wawrzyniec – znak nr. 72
st. ogn. Sopała Wojciech – znak nr. 73
st. ogn. Szczęśniewski Julian – znak nr. 74
st. ogn. Szoll Ryszard – znak nr. 75
st. ogn. Zakrzewski Henryk – znak nr. 76
st. sierż. Zembrzuski Romuald – znak nr. 77
ogn. Adamczyk Bronisław – znak nr. 78
ogn. Ferc Michał – znak nr. 79
ogn. Hachne Mieczysław – znak nr. 80
ogn. Iwanow Włodzimierz – znak nr. 81
ogn. Kapuściński Leon – znak nr. 82
wachm. Korzeniowski Władysław – znak nr. 83
ogn. Laskowski Józef – znak nr. 84
ś.p. ogn. Lisowski Stanisław – znak nr. 85
ogn. Machniewicz Mieczysław – znak nr. 86
ogn. Majnosz Piotr – znak nr. 87
ś.p. ogn. Malagowski Kazimierz – znak nr. 88
ogn. Pawlak Franciszek – znak nr. 89
m. w. Piwnicki Franciszek – znak nr. 90
ogn. Rękas Jan – znak nr. 91
ogn. Sekrecki Jan – znak nr. 92
ogn. Wajda Jan – znak nr. 93
ś.p. sierż. Wieczorek Stanisław – znak nr. 94
ś.p. plut. Chmura Ignacy – znak nr. 95
ś.p. plut. Chmura Mieczysław – znak nr. 96
ś.p. plut. Czwarkos Eugeniusz – znak nr. 97
plut. Gill Józef – znak nr. 98
plut. Handzlik Andrzej – znak nr. 99
plut. Horodyński Karol – znak nr. 100
plut. Jaworski Piotr – znak nr. 101
ś.p. plut. Kocemba Józef – znak nr. 102
plut. Kulij Jan – znak nr. 103
plut. Łyczko Jan – znak nr. 104
plut. Machowski Stefan – znak nr. 105
plut. Matjasik Franciszek – znak nr. 106
ś.p. plut. Mieser Izydor – znak nr. 107
ś.p. kpr. Brodwicz-Śląski Wacław – znak nr. 108
ś.p. kpr. Bryl Władysław – znak nr. 109
ś.p. kpr. Giegorzyński Jerzy – znak nr. 110
kpr. Golisz Jan – znak nr. – znak nr. 111
kpr. Grad Józef – znak nr. 112
ś.p. kpr. Grzeszczyk Emil – znak nr. 113
ś.p. kpr. Hillert Edward – znak nr. 114
kpr. Hojnacki Bronisław – znak nr. 115
kpr. Jucha Józef – znak nr. 116
kpr. Kaźmierczyk Ignacy – znak nr. 117
kpr. Fitze Tadeusz – znak nr. 118
kpr. Kucharski Teofil – znak nr. 119
kpr. Lucht Antoni – znak nr. 120
kpr. Nowicki Tadeusz – znak nr. 121
ś.p. kpr. Piotrowicz Franciszek – znak nr. 122
ś.p. kpr. Roch Antoni – znak nr. 123
ś.p. kpr. Szpojda Józef – znak nr. 124
ś.p. kpr. Szygowski Aleksander – znak nr. 125
ś.p. kpr. Twarogowski Izydor – znak nr. 126
ś.p. kpr. Walnk Wincenty – znak nr. 127
ś.p. pion. Adamiec (Adamisz) Kazimierz – znak nr. 128
ś.p. st. szer. Barwicz Michał – znak nr. 129
bomb. Berner Bronisław – znak nr. 130
ś.p. st. szer. Derkowski Józef – znak nr. 131
bomb. Czauderna Jerzy – znak nr. 132
bomb. Gerlach Michał – znak nr. 133
ś.p. bomb. Kopecki Andrzej – znak nr. 134
ś.p. st. szer. Kubiak Stanisław – znak nr. 135
bomb. Kubiński Marceli – znak nr. 136
ś.p. st. szer. Lewiński Jan – znak nr. 137
ś.p. st. szer. Michniak Henryk – znak nr. 138
bomb. Możdzyński Józef – znak nr. 139
bomb. Naras Wojciech – znak nr. 140
bomb. Nowotorski Antoni – znak nr. 141
ś.p. st. szer. Odorzyński Aleksander – znak nr. 142
bomb. Olejniczak Franciszek – znak nr. 143
bomb. Omencetter Fryderyk – znak nr. 144
ś.p. st. szer. Przesławski Marian – znak nr. 145
ś.p. szer. Pytko Wawrzyniec – znak nr. 146
ś.p. bomb. Stępień Ignacy – znak nr. 147
ś.p. st. szer. Walczak Wincenty – znak nr. 148
ś.p. st. szer. Wieczorek Bolesław – znak nr. 149
bomb. Wijniewski Stanisław – znak nr. 150
ś.p. szer. Adamek Feliks – znak nr. 151
ś.p. szer. Banasiak Adam – znak nr. 152
ś.p. szer. Bartosiewicz Kazimierz – znak nr. 153
ś.p. szer. Bielan August – znak nr. 154
ś.p. szer. Choma Jan – znak nr. 155
ś.p. szer. Dobrowolski Ignacy – znak nr. 156
ś.p. szer. Domagała Kazimierz – znak nr. 157
ś.p. szer. Dyszkiewicz Marian – znak nr. 158
ś.p. pion. Działyński Józef – znak nr. 159
ś.p. szer. Gibes Józef – znak nr. 160
ś.p. szer. Garwolewski Adam – znak nr. 161
ś.p. szer. Grabski Jan – znak nr. 162
ś.p. szer. Gretko Zygmunt – znak nr. 163
ś.p. pion. Jędrzejczak Franciszek – znak nr. 164
ś.p. pion. Jóźwiak Stanisław – znak nr. 165
ś.p. szer. Kamela Stefan – znak nr. 166
ś.p. szer. Kamiński Marian – znak nr. 167
ś.p. szer. Kaniecki Walenty – znak nr. 168
ś.p. szer. Kardys Piotr – znak nr. 169
ś.p. pion. Kaźmierczuk Michał – znak nr. 170
ś.p. szer. Kiszenbaum Szmul – znak nr. 171
ś.p. szer. Kochmański Szmul – znak nr. 172
ś.p. szer. Kolak Julian – znak nr. 173
ś.p. szer. Kolwicz Franciszek – znak nr. 174
ś.p. kan. Kołodziej Walenty – znak nr. 175
ś.p. szer. Kornas Józef – znak nr. 176
ś.p. szer. Korzeń Józef – znak nr. 177
ś.p. szer. Kowalczyk Stanisław – znak nr. 178
ś.p. szer. Kozłowski Jan – znak nr. 179
ś.p. szer. Kubiński Zygmunt – znak nr. 180
ś.p. szer. Kuca Jan – znak nr. 181
kan. Kuhk Jan – znak nr. 182
ś.p. szer. Kurtek Stanisław – znak nr. 183
ś.p. pion. Kwiatkowski Józef – znak nr. 184
ś.p. szer. Laskowski Hieronim – znak nr. 185
ś.p. szer. Lemieszczuk Jan – znak nr. 186
ś.p. szer. Leśniak Andrzej – znak nr. 187
ś.p. szer. Lewczowski Tadeusz – znak nr. 188
ś.p. szer. Litwiński Jan – znak nr. 189
ś.p. szer. Ludwikowski Jacenty (Jan) – znak nr. 190
ś.p. szer. Łysiak Wacław – znak nr. 191
ś.p. szer. Mackiewicz Franciszek – znak nr. 192
ś.p. szer. Małek Piotr – znak nr. 193
ś.p. szer. Manner Ferdynand – znak nr. 194
ś.p. kan. Markowski Mikołaj – znak nr. 195
ś.p. pion. Morulewski Jan – znak nr. 196
ś.p. pion. Murzyński Stanisław – znak nr. 197
ś.p. szer. Niemczyk Józef – znak nr. 198
ś.p. szer. Ogórek Stefan – znak nr. 199
ś.p. szer. Orłowski Antoni – znak nr. 200
ś.p. szer. Orłowski Józef – znak nr. 201
ś.p. szer. Osink Szymon – znak nr. 202
ś.p. szer. Osmolak Antoni – znak nr. 203
ś.p. szer. Paliwoda Denis – znak nr. 204
ś.p. szer. Pasionek Stefan – znak nr. 205
ś.p. szer. Pawełczyk Jan – znak nr. 206
ś.p. szer. Pawełczyk Władysław – znak nr. 207
ś.p. szer. Piłe Edmund – znak nr. 208
ś.p. szer. Piotrowski (Piotowski) Franciszek – znak nr. 209
ś.p. pion. Pias Ignacy – znak nr. 210
ś.p. szer. Przesławski Jan – znak nr. 211
ś.p. szer. Pyża Piotr – znak nr. 212
ś.p. szer. Sędzik Władysław – znak nr. 213
ś.p. szer. Skowron Alojzy – znak nr. 214
ś.p. szer. Skrzypczak Tomasz – znak nr. 215
ś.p. szer. Sroka Władysław – znak nr. 216
ś.p. szer. Stańczyk Franciszek – znak nr. 217
ś.p. pion. Stefanow Franciszek – znak nr. 218
ś.p. szer. Stężycki Władysław – znak nr. 219
ś.p. szer. Stolarczyk Michał – znak nr. 220
ś.p. kan. Szewczyk Adam – znak nr. 221
kan. Szymański Kazimierz – znak nr. 222
ś.p. szer. Ślaski Wacław – znak nr. 223
ś.p. szer. Tomczyk Ludwik – znak nr. 224
ś.p. szer. Wachowiak (Wachowicz) Jan – znak nr. 225
ś.p. szer. Weneczenko Tomasz – znak nr. 226
ś.p. szer. Woźniacki Michał – znak nr. 227
ś.p. szer. Woźniak Marcin – znak nr. 228
ś.p. szer. Woźniak Stanisław – znak nr. 229
ś.p. szer. Zajączkowski Andrzej – znak nr. 230
ś.p. szer. Zausznajder Mieczysław – znak nr. 231
ś.p. szer. Zetent Bronisław – znak nr. 232
ś.p. szer. Zięba Maciej – znak nr. 233
ś.p. szer. Zięcikowski Stefan – znak nr. 234
ś.p. Banaś Michał – znak nr. 235
ś.p. Hollender Stanisław – znak nr. 236
ś.p. Jezierski Stanisław – znak nr. 237
ś.p. maszynista Jurczyk Antoni – znak nr. 238
ś.p. konduktor Koleszko Andrzej – znak nr. 239
ś.p. Labęcki Jan – znak nr. 240
ś.p. maszynista Matela Władysław – znak nr. 241
ś.p. Wojciechowski Stanisław – znak nr. 242
gen. bryg. Ruckeman-Orlik Wilhelm – znak nr. 243
płk. Kossakowski Tadeusz – znak nr. 244
płk. dypl. Mysłowski Mieczysław – znak nr. 245
ppłk. Hischer Zygmunt Michał – znak nr. 246
ppłk. Koczwara Józef – znak nr. 247
ppłk. Kostecki Rudolf Antoni – znak nr. 248
ppłk. Mazurkiewicz Stefan – znak nr. 249
ppłk. dypl. Naspiński Jan – znak nr. 250
ppłk. Taube Józef – znak nr. 251
ppłk. Wyrwiński Eugeniusz – znak nr. 252
mjr. Brockhausen Zygmunt – znak nr. 253
mjr. Damasiewicz Jan – znak nr. 254
mjr. Grzesło Janusz Józef – znak nr. 255
mjr. Górecki Janusz – znak nr. 256
mjr. Hryniewski Wacław Wiaczesław – znak nr. 257
mjr. Jahłoński Konstanty Piotr – znak nr. 258
mjr. Kentro Bolesław – znak nr. 259
mjr. dypl. Miłkowski Zygmunt – znak nr. 260
mjr. Skawiński Jan – znak nr. 261
ś.p. mjr. Trzeciak Władysław I. – znak nr. 262
mjr. Wojtar Kazimierz August – znak nr. 263
mjr. dypl. Zyms Ryszard Włodzimierz – znak nr. 264
rtm. Bielobradek Władysław – znak nr. 265
kpt. Chróścicki Edward Wiktor – znak nr. 266
kpt. Ciagliński Hipolit – znak nr. 267
kpt. Dobrzański Józef II. – znak nr. 268
kpt. Fabjański Jan Paweł – znak nr. 269
kpt. Folda Jan Stanisław – znak nr. 270
kpt. Fryzendorf Edward – znak nr. 271
rtm. Furs-Żyrkiewicz Leonard – znak nr. 272
rtm. Jaczyński Michał – znak nr. 273
kpt. Jesionek Jan – znak nr. 274
rtm. Jodkiewicz Aleksander – znak nr. 275
kpt. Konarski Michał – znak nr. 276
kpt. Karpow Edmund – znak nr. 277
kpt. Kazak Józef – znak nr. 278
kpt. Kisielewski Eugeniusz – znak nr. 279
kpt. Langer Fryderyk – znak nr. 280
kpt. Lisowski Tadeusz II. – znak nr. 281
kpt. dypl. Paciorkowski Tadeusz Marian – znak nr. 282
kpt. Piątkowski Piotr – znak nr. 283
kpt. Szostak Stanisław – znak nr. 284
rtm. Szymański Kazimierz II. – znak nr. 285
rtm. Szystowski Franciszek – znak nr. 286
rtm. Trzyszka Władysław Stanisław – znak nr. 287
kpt. Wolski Tadeusz III. – znak nr. 288
rtm. Żukowski Zygmunt – znak nr. 289
kpt. Żólkiewicz Kazimierz – znak nr. 290
por. Bejgorwski Wacław – znak nr. 291
por. Błażyński Bronisław Kazimierz – znak nr. 292
por. Błedzik Brunon – znak nr. 293
por. Bonisławski Robert – znak nr. 294
por. Burkiewicz Wilhelm Franciszek – znak nr. 295
por. Chrzanowski Mieczysław – znak nr. 296
por. Czekalski Leon – znak nr. 297
por. Dębski Leon II. – znak nr. 298
por. Dippel Henryk Jan – znak nr. 299
por. Erhardt Marian Jan – znak nr. 300
por. Frankiewicz Zygmunt – znak nr. 301
por. Godlewski Władysław – znak nr. 302
por. Grąbczewski Stanisław Konstanty – znak nr. 303
por. Gwiazdecki Henryk – znak nr. 304
por. Idaszek Tadeusz – znak nr. 305
por. Jankowski Leon II. – znak nr. 306
por. rez. Jurczak Piotr – znak nr. 307
por. Kaszubowski Jan – znak nr. 308
por. Kiesewetter Józef Tymon – znak nr. 309
por. Klimowicz Bolesław – znak nr. 310
por. Kolaszyński Hubert – znak nr. 311
por. Kołodziejski Eugeniusz – znak nr. 312
por. Kotański Józef – znak nr. 313
por. Kuszelewski Jerzy – znak nr. 314
por. Krzysztoff Ludwik – znak nr. 315
por. Łań Walerian – znak nr. 316
por. Macheta Władysław – znak nr. 317
por. Mamrocha Ludwik – znak nr. 318
por. Matkowski Kamil I. – znak nr. 319
por. Miazga Erazm – znak nr. 320
por. Misiak Kazimierz – znak nr. 321
por. Nowak Piotr – znak nr. 322
por. Olszański Aleksander II. – znak nr. 323
por. Pieńkowski Piotr – znak nr. 324
por. Piotrowski Bronisław I. – znak nr. 325
por. Słupski Mieczysław Jan Kazimierz – znak nr. 326
por. Stafanowicz Aleksander II. – znak nr. 327
por. Szałek Tadeusz – znak nr. 328
por. Tomaszewski Władysław I. – znak nr. 329
por. Tyksiński Stanisław – znak nr. 330
por. Wąsowicz Michał II. – znak nr. 331
por. Wojtkowski Alfons – znak nr. 332
por. Wójciński Alfred Wilhelm – znak nr. 333
por. Zasadni Józef – znak nr. 334
ś.p. por. Zyhala Jan – znak nr. 335
st. ogn. Bartosiński Jan – znak nr. 336
st. m. w. Benal Rudolf – znak nr. 337
st. wachm. Burdan Stanisław – znak nr. 338
st. ogn. Bydłoń Tadeusz – znak nr. 339
tyt. st. ogn. Chrząszcz Jan – znak nr. 340
st. ogn. Ciupiński Władysław – znak nr. 341
st. wachm. Gerstel Jan – znak nr. 342
st. ogn. Hujar Piotr – znak nr. 343
st. ogn. Kowalski Władysław – znak nr. 344
st. wachm. Kasowski Józef – znak nr. 345
st. ogn. Krawczyński Józef – znak nr. 346
st. ogn. Lewandowski Jerzy – znak nr. 347
tyt. st. ogn. Majchrzak Edmund – znak nr. 348
st. sierż. Mastalerz Ludwik – znak nr. 349
st. wachm. Olczak Józef – znak nr. 350
st. wachm. Otocki Stefan – znak nr. 351
st. ogn. Pająk-Adamczyk Tomasz – znak nr. 352
st. wachm. Pajchrowski Czesław – znak nr. 353
st. ogn. Piechowiak Edmund – znak nr. 354
st. m. w. Pintscher Alojzy – znak nr. 355
st. m. w. Polniarek Stefan – znak nr. 356
st. ogn. Siedlewski Walenty – znak nr. 357
st. ogn. Sokolewski Nikodem – znak nr. 358
tyt. st. ogn. Szczepański Stanisław – znak nr. 359
st. ogn. Śliwiński Walenty – znak nr. 360
st. ogn. Urbas Józef – znak nr. 361
st. ogn. Wasiewicz Wilhelm – znak nr. 362
st. wachm. Wiśniewski Jan – znak nr. 363
st. ogn. Zabielski Stefan – znak nr. 364
st. ogn. Ziółkowski Konstanty – znak nr. 365
tyt. ogn. Balnt Stanisław – znak nr. 366
wachm. Banel Stanisław – znak nr. 367
ogn. Baran Władysław – znak nr. 368
ogn. Braun Franciszek – znak nr. 369
ogn. Bzdzion Ludwik – znak nr. 370
ogn. Chudzik Adam – znak nr. 371
m. w. Derdoń Bronisław – znak nr. 372
wachm. Dyksa Sylwester – znak nr. 373
wachm. Fleiszer Walenty – znak nr. 374
ogn. Frejek Andrzej – znak nr. 375
ogn. Gardoś Józef – znak nr. 376
wachm. Gauza Stanisław – znak nr. 377
ogn. Graczykowski Jan – znak nr. 378
wachm. Hajda Stefan – znak nr. 379
ogn. Hajduk Stanisław – znak nr. 380
ogn. Hałas Jakób – znak nr. 381
ogn. Jach Antoni – znak nr. 382
ogn. Jakubowski Sylwester – znak nr. 383
wachm. Jastrzębski Julian – znak nr. 384
ogn. Kaliwoszka Teodor – znak nr. 385
ogn. Kamysz Franciszek – znak nr. 386
ogn. Karpuk Mieczysław – znak nr. 387
wachm. Komandzik Jan – znak nr. 388
ogn. Konieczny Józef – znak nr. 389
ogn. Kosarz Jan – znak nr. 390
ogn. Lenczkowski Franciszek – znak nr. 391
ogn. Majchrzak Teofil – znak nr. 392
tyt. ogn. Malajny Edward – znak nr. 393
ogn. Mitałyga Jan – znak nr. 394
m. w. Meissner Józef – znak nr. 395
ogn. Mrotek Franciszek – znak nr. 396
ogn. Nowak Franciszek – znak nr. 397
ogn. Paciorkowski Andrzej – znak nr. 398
ogn. Paluch Jan – znak nr. 399
tyt. ogn. Piasecki Stefan – znak nr. 400
ogn. Piątek Stanisław – znak nr. 401
tyt. wachm. Pieronik Tadeusz – znak nr. 402
tyt. wachm. Poczesny Stefan – znak nr. 403
wachm. Przyhylak Ignacy – znak nr. 404
ogn. Przybylski Antoni – znak nr. 405
ogn. Radaj Józef – znak nr. 406
wachm. Rajkowski Czesław – znak nr. 407
ogn. Rzepkowski Stefan – znak nr. 408
tyt. ogn. Staniszewski Wincenty – znak nr. 409
ogn. Strojek Stefan – znak nr. 410
m. w. Strzempa Jan – znak nr. 411
tyt. ogn. Szczepaniak Józef – znak nr. 412
wachm. Szepelak Stanisław – znak nr. 413
ogn. Szumiński Stanisław – znak nr. 414
ogn. Szygula Aleksander – znak nr. 415
ogn. Szymański Roman – znak nr. 416
ogn. Śródka Stanisław – znak nr. 417
wachm. Tomczyk Wojciech – znak nr. 418
ogn. Trzeciecki Zygmunt – znak nr. 419
ogn. Wachnik Stanisław – znak nr. 420
ogn. Wioleha Franciszek – znak nr. 421
ogn. Wilk Wiktor – znak nr. 422
ogn. Winczura Kazimierz – znak nr. 423
ogn. Wójcik Stanisław – znak nr. 424
ogn. Wysopal Józef – znak nr. 425
wachm. Zagórski Bolesław – znak nr. 426
ogn. Zegar Józef – znak nr. 427
ogn. Zientara Wacław – znak nr. 428
ogn. Żołądek Marian – znak nr. 429
wachm. Żyjewski Franciszek – znak nr. 430
plut. Ambrożewicz Feliks – znak nr. 431
m. w. Bajer Emil – znak nr. 432
plut. Biernacki Stefan – znak nr. 433
plut. Bukowski Piotr – znak nr. 434
plut. Chudecki Bolesław – znak nr. 435
plut. Chymowski Franciszek – znak nr. 436
plut. Cieniuch Władysław – znak nr. 437
plut. Czaban Aleksander – znak nr. 438
plut. Czastych Józef – znak nr. 439
plut. Dąbkowski Stanisław – znak nr. 440
plut. Dziurzyński Stanisław – znak nr. 441
plut. Fedorowicz Stanisław – znak nr. 442
plut. Jablonowski Jan – znak nr. 443
plut. Jaskólski Władysław – znak nr. 444
plut. Kałęcki Alojzy Władysław – znak nr. 445
plut. Kania Michał – znak nr. 446
plut. Kaprzewicz Jan – znak nr. 447
plut. Karcz Stanisław – znak nr. 448
plut. Kawczyński Kazimierz – znak nr. 449
plut. Klaczyński Józef – znak nr. 450
plut. Kłodowski Roman – znak nr. 451
plut. Kobierski Władysław – znak nr. 452
plut. Kolasa Andrzej – znak nr. 453
plut. Kosk Stanisław – znak nr. 454
plut. Kotowski Bronisław – znak nr. 455
mł. m. w. Krawczyński Roman – znak nr. 456
plut. Kujawski Marian – znak nr. 457
plut. Kulik Stanisław – znak nr. 458
plut. Kurtela Ludwik – znak nr. 459
plut. Lesiuk Michał – znak nr. 460
plut. Machowski Michał – znak nr. 461
mł. m. w. Macinkiewicz Stanisław – znak nr. 462
plut. Malczewski Wacław – znak nr. 463
plut. Matukański Zygmunt – znak nr. 464
plut. Mirucki Antoni – znak nr. 465
plut. Mochnaczewski Karol – znak nr. 466
plut. Paradecki Kazimierz – znak nr. 467
plut. Pawlikowski Piotr – znak nr. 468
plut. Pelczarski Tadeusz – znak nr. 469
plut. Petryniek Paweł – znak nr. 470
plut. Pietkiewicz Aleksander – znak nr. 471
plut. Radwański Karol – znak nr. 472
plut. Raubo Adam – znak nr. 473
plut. Siekiera Jan – znak nr. 474
plut. Stachowiak Feliks – znak nr. 475
plut. Straszak Zygmunt – znak nr. 476
plut. Szadkowski Władysław – znak nr. 477
plut. Śliwa Stanisław – znak nr. 478
plut. Warchoł Józef – znak nr. 479
plut. Zelyk Bazyli – znak nr. 480
plut. Zowczak Franciszek – znak nr. 481
kpr. pchor. rez. Dmochowski Zbigniew – znak nr. 482
kpr. Dzioba Michał – znak nr. 483
kpr. Chalupecki Antoni – znak nr. 484
kpr. Chmura Kazimierz – znak nr. 485
kpr. Fiedorewicz Bolesław – znak nr. 486
kpr. Gajewski Władysław – znak nr. 487
kpr. Głośny Stefan – znak nr. 488
kpr. Kaczor Bronisław – znak nr. 489
kpr. Kozak Józef – znak nr. 490
kpr. Kucharzewski Mikołaj – znak nr. 491
kpr. Lasota Henryk – znak nr. 492
kpr. Listwan Jan – znak nr. 493
kpr. Myśliwiec Tadeusz – znak nr. 494
kpr. Porada Władysław – znak nr. 495
kpr. Rospond Antoni – znak nr. 496
kpr. Wisz Józef – znak nr. 497
kpr. Zimer Józef – znak nr. 498
ppłk. dypl. Kulczycki Jan – znak nr. 499
ppłk. Madeyski Felicjan – znak nr. 500
inż. Testar-Obalski Gustaw – znak nr. 501
mjr. Blumski Zygmunt Izydor – znak nr. 502
mjr. st. spocz. Ezupowicz Julian August – znak nr. 503
mjr. inż. Grosglik Kazimierz – znak nr. 504
mjr. inż. Krulisz Egon Kazimierz Franciszek – znak nr. 505
mjr. dypl. Levitoux Jerzy Piotr – znak nr. 506
mjr. rez. inż. Macherski Zdzisław – znak nr. 507
mjr. Spaczyński Stefan Marian – znak nr. 508
mjr. dypl. Strażyc Marian – znak nr. 509
mjr. dypl. Wilczewski Mieczysław Józef – znak nr. 510
kpt. dypl. Bahrynowski Stanisław – znak nr. 511
kpt. dypl. Biega Stanisław – znak nr. 512
rtm. st. spocz. Budźko Władysław – znak nr. 513
kpt. Byszek Seweryn Karol – znak nr. 514
kpt. Chcimowski Konstanty – znak nr. 515
kpt. inż. Czarnecki Stefan III. – znak nr. 516
kpt. rez. Dettloff Godzisław – znak nr. 517
kpt. Frasunkiewicz Tadeusz – znak nr. 518
rtm. Fritz Bronisław – znak nr. 519
kpt. Gable Mieczysław – znak nr. 520
rtm. Głowacz Eugeniusz – znak nr. 521
kpt. rez. Huskowski Miłosz – znak nr. 522
kpt. rez. Krupiński Tadeusz – znak nr. 523
kpt. Maleski Włodzimierz – znak nr. 524
kpt. Milli Stanisław Hieronim – znak nr. 525
kpt. Olejnik Alhin – znak nr. 526
rtm. rez. Orzechowski Zbigniew – znak nr. 527
rtm. Poniatowski Mieczysław – znak nr. 528
rtm. Pietraszko Jan – znak nr. 529
kpt. Ropelewski Antoni Zygmunt – znak nr. 530
kpt. Smyczyński Tadeusz – znak nr. 531
kpt. Sokoławski Eugeniusz II. – znak nr. 532
kpt. Śliwiński Antoni – znak nr. 533
rtm. rez. dr Sulimirski Tadeusz – znak nr. 534
kpt. Urbanowicz Aleksander – znak nr. 535
por. Głowacki Aleksander – znak nr. 536
por. Hejnik Marian – znak nr. 537
por. Helebrandt Konrad – znak nr. 538
por. rez. Januszewski Marian – znak nr. 539
por. rez. Kargoł Franciszek – znak nr. 540
por. Koehne Zygmunt – znak nr. 541
por. rez. Kondratowicz Mikołaj – znak nr. 542
por. Kowalski Bolesław III. – znak nr. 543
por. posp. rusz. Kempner Marian – znak nr. 544
por. rez. Markowski Robert – znak nr. 545
por. rez. Marski Teodor – znak nr. 546
por. rez. dr Mierczyński Eugeniusz – znak nr. 547
por. rez. Mystowski August – znak nr. 548
por. st. spocz. Osiński Tadeusz – znak nr. 549
por. Rybczyński Jan – znak nr. 550
por. Werakso Romuald – znak nr. 551
ppor. rez. Didkowski Stanisław – znak nr. 552
ppor. rez. Kołodziejczyk Stanisław – znak nr. 553
ppor. rez. Nowicki Ludwik – znak nr. 554
ppor. rez. Olszar Andrzej – znak nr. 555
ppor. posp. rusz. dr Rucker Zygmunt Kazimierz – znak nr. 556
ppor. rez. Wawrzyniak Józef – znak nr. 557
ppor. rez. Zembowicz Marian – znak nr. 558
chor. st. spocz. Brzeznacki Dionizy – znak nr. 559
chor. Skmużyl Józef – znak nr. 560
st. sierż. Kijak Ignacy – znak nr. 561
st. ogn. Piss Ignacy – znak nr. 562
st. m. w. Woissensteiner Willihald – znak nr. 563
sierż. rez. Basiura Józef – znak nr. 564
sierż. Bożek Franciszek – znak nr. 565
sierż. Bury Tomasz – znak nr. 566
sierż. Chmielewski Mieczysław – znak nr. 567
sierż. rez. Lehnart Antoni – znak nr. 568
sierż. posp. rusz. Matuszkiewicz Jan – znak nr. 569
sierż. Michniewski Leonard – znak nr. 570
sierż. rez. Łyczko Jan – znak nr. 571
sierż. tyt. Sulimierski Zygmunt – znak nr. 572
sierż. tyt. Szuflitowski Leon – znak nr. 573
plut. rez. Bartkowiak Józef – znak nr. 574
plut. rez. Bolewski Władysław – znak nr. 575
plut. rez. Buwaj Franciszek – znak nr. 576
plut. Łagodzki Jan – znak nr. 577
plut. rez. Leder Mieczysław – znak nr. 578
plut. rez. Marosz Józef – znak nr. 579
plut. Michalak Stanisław – znak nr. 580
plut. rez. Trzaskalski Tadeusz – znak nr. 581
plut. rez. Wiśniewski Stanisław – znak nr. 582
plut. rez. Ulatowski Andrzej – znak nr. 583
plut. Wróbel Andrzej – znak nr. 584
kpr. nadt. Argasiński Józef – znak nr. 585
kpr. Dziuba Edward – znak nr. 586
kpr. Grzyb Edward – znak nr. 587
kpr. rez. Klikar Gerhard – znak nr. 588
kpr. Krewniak Józef – znak nr. 589
kpr. rez. Orgal Jan – znak nr. 590
kpr. rez. Osiński Stefan – znak nr. 591
kpr. rez. Pieniążek Stanisław – znak nr. 592
kpr. Pek Stanisław – znak nr. 593
kpr. Semeńko Karol – znak nr. 594
kpr. rez. Srama Józef – znak nr. 595
kpr. nadt. Surniacz Stanisław – znak nr. 596
kpr. rez. Sznic Teofil – znak nr. 597
kpr. rez. Woźniak Józef – znak nr. 598
st. szer. rez. Bodnarowski Alfons – znak nr. 599
st. szer. rez. Bliskowski Józef – znak nr. 600
st. strz. Polak Stanisław – znak nr. 601
st. sierż. rez. Zając Piotr – znak nr. 602
– znak nr. 603
– znak nr. 604
– znak nr. 605
– znak nr. 606
– znak nr. 607
– znak nr. 608
– znak nr. 609
– znak nr. 610
– znak nr. 611
– znak nr. 612
– znak nr. 613
– znak nr. 614
– znak nr. 615
– znak nr. 616
– znak nr. 617
– znak nr. 618
– znak nr. 619
– znak nr. 620
– znak nr. 621
– znak nr. 622
– znak nr. 623
– znak nr. 624
– znak nr. 625
– znak nr. 626
– znak nr. 627
– znak nr. 628
– znak nr. 629
– znak nr. 630
– znak nr. 631
– znak nr. 632
– znak nr. 633
– znak nr. 634
– znak nr. 635
– znak nr. 636
– znak nr. 637
– znak nr. 638
– znak nr. 639
– znak nr. 640
– znak nr. 641
– znak nr. 642
– znak nr. 643
– znak nr. 644
mjr. Świderski Władysław Włodzimierz – znak nr. 645
mjr. Buszkiewicz Czesław – znak nr. 646
rtm. Izdebski Aleksander – znak nr. 647
rtm. Jelski Jerzy – znak nr. 648
rtm. Olszewski Stanisław Edward – znak nr. 649
rtm. Żebrowski Marian Włodzimierz – znak nr. 450
rtm. Jasewicz Jerzy – znak nr. 651
kpt. Lejsza Bolesław – znak nr. 652
kpt. Pluta Stefan – znak nr. 653
kpt. Szulczewski Tadeusz – znak nr. 654
kpt. Sączewski Tadeusz – znak nr. 655
kpt. Kędzierski Maksymilian Antoni – znak nr. 656
kpt. Lorenz Kazimierz Władysław – znak nr. 657
kpt. Ciszewski Julian – znak nr. 658
kpt. Muka Andrzej Józef – znak nr. 659
kpt. Pepłowski Eugeniusz Marian – znak nr. 660
rtm. st. spocz. Studziński Aleksander – znak nr. 661
kpt. rez. dr Jakliński Leszek – znak nr. 662
kpt. rez. dr Groo Branko – znak nr. 663
por. Czechowicz Antoni – znak nr. 664
por. Furczyk Antoni Stefan – znak nr. 665
por. Kreutzinger Eryk – znak nr. 666
por. Kowalczyk Marian – znak nr. 667
por. Młodzianowski Stanisław – znak nr. 668
por. Mikulski Ireneusz Władysław – znak nr. 669
por. Okolski Jan – znak nr. 670
por. Próchniewicz Antoni – znak nr. 671
por. Ursyn-Zamarajew Jan – znak nr. 672
por. Wilczyński Rajmund Stanisław – znak nr. 673
por. Gonczar Mikołaj – znak nr. 674
por. Niewiarowski Tadeusz – znak nr. 675
por. Cymborski Leon – znak nr. 676
por. Rokossowski Zdzisław Stanisław – znak nr. 677
por. Sikorski Antoni Wacław – znak nr. 678
por. Meisner Ludwik Stefan – znak nr. 679
por. Wojtanowski Ignacy Wiktor – znak nr. 680
por. Kruciński Aleksander Jan – znak nr. 681
por. Jarociński Mirosław – znak nr. 682
por. Pytkowski Tadeusz – znak nr. 683
por. Roland Roman – znak nr. 684
por. Pobralski Tomasz – znak nr. 685
por. Francki Janusz Stanisław – znak nr. 686
por. Orliński Ryszard Franciszek – znak nr. 687
por. Gadomski Bohdan – znak nr. 688
por. Nolszewski Bronisław – znak nr. 689
por. rez. Łuczkiewicz Jan Zbigniew – znak nr. 690
por. rez. Orzelski Kazimierz – znak nr. 691
ppor. rez. inż. Łuczkiewicz Zygmunt – znak nr. 692
ppor. rez. Łepkowski Tomasz – znak nr. 693
ppor. rez. Węglarz Józef – znak nr. 694
chor. Sierpawski Józef – znak nr. 695
st. sierż. Piechocki Władysław – znak nr. 696
st. sierż. Mielcarek Jan – znak nr. 697
st. sierż. Ślązakiewicz Spirydion – znak nr. 698
st. sierż. Szaltan Jerzy – znak nr. 699
st. sierż. Wojcieszak Stefan – znak nr. 700
st. m.w. Leonowicz Konstanty – znak nr. 701
st. ogn. st. spocz. Gorzyński Franciszek – znak nr. 702
sierż. Dołęgowski Mieczysław – znak nr. 703
sierż. Krzyszczak Wincenty – znak nr. 704
sierż. Jeżewski Stanisław – znak nr. 705
sierż. Wojtas Bolesław – znak nr. 706
sierż. Lipniewski Jan – znak nr. 707
sierż. Marzecki Stanisław – znak nr. 708
sierż. Jarecki Alojzy – znak nr. 709
sierż. Zawisza Franciszek – znak nr. 710
tyt. sierż. Goraj Antoni – znak nr. 711
m.w. Figlarek Antoni – znak nr. 712
m.w. Krupa Jan – znak nr. 713
m.w. Okińczyc Józef – znak nr. 714
sierż. rez. Niedziocha Stanisław – znak nr. 715
plut. Eckess Karol – znak nr. 716
plut. Silerant Franciszek – znak nr. 717
plut. Kosecki Józef – znak nr. 718
plut. Toporek Stanisław – znak nr. 719
plut. Woźniak Stanisław – znak nr. 720
plut. Zybowicz Kazimierz – znak nr. 721
plut. Kamiński Piotr – znak nr. 722
plut. Kubacki Teodor – znak nr. 723
plut. Ziętek Jan – znak nr. 724
plut. Niesobski Wacław – znak nr. 725
plut. Limberger Władysław – znak nr. 726
plut. Mierzyński Józef – znak nr. 727
plut. Dalkowski Władysław – znak nr. 728
plut. Banaszak Paweł – znak nr. 729
plut. Foryś Jan – znak nr. 730
plut. Chmiel Feliks – znak nr. 731
plut. Kosek Władysław – znak nr. 732
plut. Izbicki Stanisław – znak nr. 733
mł. m.w. Demel Stanisław – znak nr. 734
mł. m.w. Żmudka Józef – znak nr. 735
mł. m.w. Doliński Jan Bolesław – znak nr. 736
mł. m.w. Kanclerz Stanisław – znak nr. 737
mł. m.w. Kubiak Teodor – znak nr. 738
mł. m.w. Woisło Stanisław – znak nr. 739
plut. pchor. rez. Aftowicz Roman – znak nr. 740
plut. rez. Durfak Edward – znak nr. 741
plut. rez. Smaruj Ignacy – znak nr. 742
ś.p. plut. Sawicz Trofim – znak nr. 743
kpr. Dmowski Teofil – znak nr. 744
kpr. Bartkiewicz Bronisław – znak nr. 745
kpr. Filipowicz Tadeusz – znak nr. 746
kpr. Flick Kazimierz – znak nr. 747
kpr. Kapla Józef – znak nr. 748
kpr. Oleksiak Władysław – znak nr. 749
kpr. Terlak Stanisław – znak nr. 750
kpr. Żak Stanisław – znak nr. 751
kpr. Pińkowski Jan – znak nr. 752
kpr. Frączak Edmund – znak nr. 753
kpr. Rak Jan – znak nr. 754
kpr. Fudali Józef – znak nr. 755
kpr. Szablewski Jan – znak nr. 756
kpr. Zelek Stefan – znak nr. 757
kpr. Szymalik Jan – znak nr. 758
kpr. Matysiewicz Edward – znak nr. 759
kpr. Wawreńczuk Bazyli – znak nr. 760
kpr. Kalus Antoni – znak nr. 761
kpr. nadt. Frelek Władysław – znak nr. 762
kpr. nadt. Giermala Tadeusz – znak nr. 763
kpr. nadt. Kaniewski Marian – znak nr. 764
kpr. nadt. Krasiński Bolesław – znak nr. 765
kpr. nadt. Narożniak Franciszek – znak nr. 766
kpr. nadt. Kędzierski Stanisław – znak nr. 767
kpr. nadt. Smoleń Władysław – znak nr. 768
kpr. nadt. Maliszewski Alojzy – znak nr. 769
kpr. nadt. Topór Stanisław – znak nr. 770
kpr. nadt. Łoroch Aleksander – znak nr. 771
kpr. nadt. Wieczorek Jan – znak nr. 772
kpr. nadt. Zalewski Andrzej – znak nr. 773
kpr. nadt. Klimczyk Wilhelm – znak nr. 774
kpr. nadt. Słaboński Jan – znak nr. 775
kpr. nadt. Kosiński Sabin – znak nr. 776
kpr. nadt. Przewoźny Ignacy – znak nr. 777
kpr. nadt. Trymka Marian – znak nr. 778
kpr. nadt. Fas Stanisław – znak nr. 779
kpr. nadt. Zielonka Władysław – znak nr. 780
kpr. rez. Maciejewski Julian – znak nr. 781
kpt. rez. Muzyka Jan – znak nr. 782
kpt. rez. Genc Mieczysław – znak nr. 783
kpt. rez. Rychter Reinhold – znak nr. 784
st. strz. rez. Madeyski Witold Julian – znak nr. 785
st. strz. rez. Glazowski Józef – znak nr. 786
st. strz. nadt. Kołodziejczyk Mieczysław – znak nr. 787
st. strz. rez. Błaszczyński Józef – znak nr. 788
st. strz. rez. Sowiński Stanisław – znak nr. 789
strz. ś.p. Przetak Piotr – znak nr. 790
strz. ś.p. Caban Józef – znak nr. 791
strz. ś.p. Gładysz Bolesław – znak nr. 792
ppłk. dypl. Habowski Stanisław – znak nr. 793
ppłk. w st. spocz. Czerny Edward – znak nr. 794
mjr. Cybulski Henryk Emil – znak nr. 795
mjr. w st. spocz. Czerepiński Stanisław – znak nr. 796
mjr. Jeszka Józef – znak nr. 797
mjr. Meyer Andrzej – znak nr. 798
mjr. Rogiński Albert – znak nr. 799
mjr. Rudzki Piotr – znak nr. 800
kpt. Bydliński Władysław Franciszek – znak nr. 801
kpt. Grabowski Maciej – znak nr. 802
kpt. Jędraszko Roman – znak nr. 803
kpt. Kossowski Wiesław Maksymilian Stanisław – znak nr. 804
kpt. Lichnowski Jan Wiktor – znak nr. 805
kpt. Macherski Antoni – znak nr. 806
kpt. Pam-Pomarnacki Wacław – znak nr. 807
rtm. Rosen-Zawadzki Kazimierz – znak nr. 808
rtm. dypl. Stankiewicz Witold – znak nr. 809
kpt. Suchodolski January – znak nr. 810
kpt. Szymański Zbigniew II. – znak nr. 811
kpt. Witort Olgierd – znak nr. 812
rtm. Zakrzewski Tadeusz – znak nr. 813
por. Antoniak Stanisław – znak nr. 814
por. Gilewski Roman Jan – znak nr. 815
por. Grabowski Henryk II. – znak nr. 816
por. Gryczyński Włodzimierz – znak nr. 817
por. Herbert Edward Franciszek Stanisław – znak nr. 818
por. w st. spocz. Karczewski Aleksander – znak nr. 819
por. Kazimierz Henryk – znak nr. 820
por. Kucharski Jan – znak nr. 821
por. Pepłowski Jerzy II. – znak nr. 822
por. Polkowski Feliks Tadeusz – znak nr. 823
por. Różycki Stanisław – znak nr. 824
por. Rusinowski Jan – znak nr. 825
por. Witanowski Tadeusz – znak nr. 826
st. ogn. w st. spocz. Baranowski Stanisław – znak nr. 827
st. sierż. zaw. Kaczpiński Zygmunt – znak nr. 828
st. sierż. zaw. Korolewicz Daniel – znak nr. 829
st. m.w. Mysiński Stanisław – znak nr. 830
st. sierż. zaw. Robaszkiewicz Tadeusz – znak nr. 831
st. sierż. zaw. Rodzik Jan – znak nr. 832
st. sierż. zaw. Skóra Stanisław – znak nr. 833
st. sierż. zaw. Śliwa Stanisław – znak nr. 834
sierż. zaw. Bychowski Kazimierz – znak nr. 835
sierż. zaw. Cichewicz Albin – znak nr. 836
m.w. Krupicz Stefan – znak nr. 837
sierż. zaw. Polak Ignacy – znak nr. 838
tyt. m.w. Spiegel Władysław – znak nr. 839
sierż. zaw. Werle Zygmunt – znak nr. 840
plut. zaw. Czyżak Mieczysław – znak nr. 841
plut. zaw. Gut Bolesław – znak nr. 842
plut. zaw. Kostecki Wacław – znak nr. 843
plut. zaw. Markowski Franciszek – znak nr. 844
plut. zaw. Matysiak Józef – znak nr. 845
plut. zaw. Miklas Józef – znak nr. 846
plut. zaw. Stefanowicz Witold – znak nr. 847
plut. zaw. Śledź Stefan – znak nr. 848
plut. zaw. Piętka Marcin – znak nr. 849
plut. zaw. Rajpert Karol – znak nr. 850
plut. zaw. Wysocki Zygmunt – znak nr. 851
ś.p. kpr. Ambik Stanisław – znak nr. 852
podm. wojskowy Furowicz Jan – znak nr. 853
kpr. zaw. Grabowski Kazimierz – znak nr. 854
kpr. zaw. Jankowski Anatol – znak nr. 855
kpr. zaw. Jasiński Franciszek – znak nr. 856
kpr. zaw. Kawiak Alfred – znak nr. 857
kpr. zaw. Kociołek Piotr – znak nr. 858
kpr. zaw. Orliński Kazimierz – znak nr. 859
kpr. zaw. Pyda Lucjan – znak nr. 860
kpr. zaw. Szkoda Stanisław – znak nr. 861
kpr. nadt. Boryń Stanisław – znak nr. 862
kpr. nadt. Ćmiekiewicz Zdzisław Norbert – znak nr. 863
kpr. nadt. Cybulski Zygmunt – znak nr. 864
kpr. nadt. Czekaj Franciszek – znak nr. 865
kpr. nadt. Czubak Jan – znak nr. 866
kpr. nadt. Drobniak Tadeusz – znak nr. 867
kpr. nadt. Durczak Jan – znak nr. 868
kpr. nadt. Gasiorek Władysław – znak nr. 869
kpr. nadt. Górecki Klemens – znak nr. 870
kpr. nadt. Gryczman Jan – znak nr. 871
kpr. nadt. Hoemke Paweł – znak nr. 872
kpr. nadt. Ignyś Leon – znak nr. 873
kpr. nadt. Jamielita Mieczysław Izydor – znak nr. 874
kpr. nadt. Kierszas Adolf – znak nr. 875
kpr. nadt. Kierasiński Franciszek – znak nr. 876
kpr. nadt. Kiercul Edward – znak nr. 877
kpr. nadt. Kimmel Maksymilian – znak nr. 878
kpr. nadt. Kusiak Kazimierz – znak nr. 879
kpr. nadt. Lasek Józef – znak nr. 880
kpr. nadt. Lewocki Tadeusz – znak nr. 881
kpr. nadt. Łubiński Józef – znak nr. 882
kpr. nadt. Mackiewicz Stanisław – znak nr. 883
kpr. nadt. Majda Stanisław – znak nr. 884
kpr. nadt. Makosch Gerhard Franciszek – znak nr. 885
kpr. nadt. Marciniak Jan – znak nr. 886
kpr. nadt. Musiałowski Tadeusz – znak nr. 887
kpr. nadt. Noga Adam Mieczysław – znak nr. 888
kpr. nadt. Nowak Józef – znak nr. 889
kpr. nadt. Odrzywołek August – znak nr. 890
kpr. nadt. Pilecki Ludwik – znak nr. 891
kpr. nadt. Pońc Karol – znak nr. 892
kpr. nadt. Rembacz Zygmunt – znak nr. 893
kpr. nadt. Rutkowski Stanisław – znak nr. 894
kpr. nadt. Rysz Henryk – znak nr. 895
kpr. nadt. Sadowski Władysław – znak nr. 896
kpr. nadt. Sikora Emil – znak nr. 897
kpr. nadt. Szłamas Leonard – znak nr. 898
kpr. nadt. Wieloch Wacław – znak nr. 899
kpr. nadt. Zakrzewski Edmund – znak nr. 900
kpr. nadt. Zieliński Józef Mieczysław – znak nr. 901
st. strz. nadt. Burliga Józef – znak nr. 902
szer. rez. Zdanowski Wacław – znak nr. 903
mjr. Chabowski Zygmunt – znak nr. 904
mjr. Targowski Stanisław – znak nr. 904 (błąd w przypisywaniu numerów, faktyczny numer nieznany)
kpt. inż. Sałatko-Petryszcze Czesław Paulin – znak nr. 905
kpt. Niedzielski Mieczysław – znak nr. 905 (błąd w przypisywaniu numerów, faktyczny numer nieznany)
kpt. dypl. Jounga de Lenie Jerzy – znak nr. 906
kpt. Tomaszewski Stanisław III. – znak nr. 907
kpt. Ząbkowski Jarosław Aleksander – znak nr. 908
kpt. Korobowicz Bronisław – znak nr. 909
kpt. Majewski Stefan III. – znak nr. 910
por. Spodenkiewicz Stanisław – znak nr. 911
por. Szczepanowski Lucjan Jan – znak nr. 912
por. Wnukowski Mieczysław – znak nr. 913
por. Rodziewicz Grzegorz – znak nr. 914
kpt. rez. Schleyen Kazimierz – znak nr. 915
ppor. rez. inż. Szałajko Jan – znak nr. 916
ppor. rez. Rumpel Tadeusz – znak nr. 917
ppor. rez. Rybarski Jan – znak nr. 918
ppor. rez. Niemierko Juliusz Feliks – znak nr. 919
ppor. rez. Kardoliński Czesław Wojciech Józef – znak nr. 920
chor. Orzechowski Franciszek – znak nr. 921
st. sierż. zaw. Ratajczyk Jan – znak nr. 922
sierż. zaw. Szyszkowski Henryk – znak nr. 923
sierż. zaw. Myller Czesław – znak nr. 924
tyt. plut. zawod. Wiśniewski Franciszek Aleksander – znak nr. 925
kpr. zaw. Klejnota Jan – znak nr. 926
kpr. zaw. Jędzierowski Józef – znak nr. 927
kpr. nadt. Jankowski Alojzy – znak nr. 928
kpr. nadt. Więckowski Czesław – znak nr. 929
kapr. rez. Meldner Alfons – znak nr. 930
kan. rez. Wosiński Franciszek – znak nr. 931
– znak nr. 932
– znak nr. 933
mjr sam. Molwicz Aleksander – znak Nr. 934
mjr sam. inż. Prewysz -Kwinto Romuald – znak Nr. 935
kpt. piech. Babiński Roman – znak Nr. 936
kpt. art. Blok Czesław – znak Nr. 937
kpt. piech. inż. Debski Kazimierz Aleksander – znak Nr. 938
kpt. sam. Babjanowicz Franciszek – znak Nr. 939
rtm. kaw. Kowalski Henryk II. – znak Nr. 940
kpt. art. Krzyściak Władystaw – znak Nr. 941
kpt. Morgaty Majram Bek – znak Nr. 942
kpt. sam. Rzeszowski Feliks – znak Nr. 943
kpt. sam. Perepeczko Florian – znak Nr. 944
kpt. piech. Wierzbicki Zachariasz- znak.Nr. 945
por. kaw. Czajkowski Zdzisław Adolf – znak Nr. 946
por. Safar-Ogły Kiazim-Bek – znak Nr. 947
por. sap. Niedźwiecki Antoni – znak Nr. 948
chor. Boblewski Wacław – znajk Nr. 949
chor. Szczeciński Kazimierz – znak Nr. 950
st .sierż. zaw. Bogdanowicz Tadeusz – znak Nr. 951
st. sierz. zaw. Kozlowski Stanislaw – znak Nr. 952
st. sierz. zaw. Michalski Boleslaw – znak Nr. 953
sierz. Kur Stanislaw – znak Nr. 954
m. w. Ludwig Oswald – znak Nr. 955
sierz. Romanowski Wincenty — znak Nr. 956
plut. zaw. Bilewicz Marian – znak Nr 957
plut. zaw. Drążyk Kazimierz – znak Nr. 958
plut. zaw. Fumański Aleksander – znak Nr. 959
plut. zaw. Gołkowski Franciszek – znak Nr. 960
plut. zaw. Guz Franciszek – znak Nr. 961
plut. zaw. Kazmierczak Vvxadvslaw – znak Nr. 962
plut. zaw. Kidyba Wlodzimierz – znak Nr. 963
plut. zaw. Możdżeń Józef – znak Nr. 964
mł. majster wojsk. Okoński Feliks – znak Nr. 965
plut. zaw. Podgórski Józef — znak Nr. 966
plut. zaw. Stafij Józef – znak Nr. 967
plut. zaw. Włodarczyk Piotr – znak Nr. 968
plut. zaw. Żurkowski Józef — znak 969
podmajster wojsk. Adamkiewicz Jan – znak Nr. 970
kapr. zaw. Banach Józef – znak Nr. 971
kapr. zaw. Blajek Edward – znak Nr. 972
kapr. zaw. Dubisz Stanistaw – znak Nr. 973
kapr. zaw. Kasprowicz Tadeusz Albin – znak Nr. 974
kapr. zaw. Łopatka Mieczystaw – znak Nr: 975
kapr. zaw. Malinowski Stanislaw – znak Nr. 976
kapr. zaw. Mielicki Jan – znak Nr. 977
kapr. zaw. Moszczyński Eugeniusz – znak Nr. 978
kapr. zaw. Muchajer Jan – znak Nr. 979
kapr. zaw. Orewczyk Leopold – znak Nr. 980
kapr. zaw. Popko Wincenty – znak Nr. 981
kapr. zaw. Raczyński Zygmunt – znak Nr. 982
kapr. zaw. Ratajczyk Alfons – znak Nr. 983
kapr. zaw. Spira Adam – znak Nr. 984
kapr. zaw. Wieliczko Marcin – znak Nr. 985
kapr. zaw. Wójcik Stanisław – znak Nr. 986
kapr. ndt. Borowski Zygmunt – znak Nr. 987
kapr. ndt. Borys Henryk – znak Nr. 988
kapr. ndt. Brudzewicz Bronisław – znak Nr. 989
kapr. ndt. Chomentowski Stanisław Mieczysław znak – Nr. 990
kapr. ndt. Janocimski Paweł – znak Nr. 991
kapr. ndt. Kapta Jan – znak Nr. 992
kapr. ndt. Kopański Marian Jan – znak Nr. 993
kapr. ndt. Lipnicki Stanisław – znak Nr. 994
kapr. ndt. Lisicki Jan – znak Nr. 995
kapr. ndt. Łukaszewski Michał – znak Nr. 996
kapr. ndt. Miarkowski Marian – znak Nr. 997
kapr. ndt. Narkiewicz Józef – znak Nr. 998
kapr. ndt. Puchowski Alfons – znak Nr. 999
kapr. ndt. Siemionko Kazimierz – znak Nr. 1000
kapr. ndt. Szymański Jan – znak Nr. 1001
kapr. ndt. Wiecław Florian – znak Nr. 1002
kapr. ndt. Wocior Wacław – znak Nr. 1003
kapr. ndt. Wołczecki Jan – znak Nr. 1004
kapr. ndt. Żukowski Wacław – znak Nr. 1005
plut. rez. Filip Jan – znak Nr. 1006
st. sierz. rez. Wiśniewski Wacław – znak Nr. 1007
szer. rez. Leśko Wojciech – znak Nr. 1008
HONOROWO
gen. dyw. inż. Berbecki Leon
gen. dyw. Piskor Tadeusz Ludwik
gen. dyw. Fabrycy Kazimierz
gen. bryg. dr Składkowski Sławoj Felicjan
gen. bryg. Trojanowski Mieczysław
gen. bryg. Wieczorkiewicz Wacław
gen. bryg. Kasprzycki Tadeusz Zbigniew
gen. bryg. Langner Władysław Aleksander
gen. bryg. dr Wieniawa-Długoszowski Bolesław Ignacy Florian
płk. dypl. Kleeberg Juliusz
płk. dypl. st. spocz. Ścieżyński Mieczysław
inż. Dąbrowski Jan
inż. Tarnawski Jan
inż. Piechowski Tadeusz
inż. Przegaliński Stanisław
Odznaka pamiątkowa 12 Kompanii Geograficznej
Widziałem ostatnio ciekawy zestaw pamiątek po żołnierzu 12 Kompanii Geograficznej II Korpusu Polskiego, w skład którego wchodziła odznaka pamiątkowa wraz z legitymacją. Pomyślałem, że jest to dobry pretekst żeby przyjrzeć się tej odznace bliżej i uczynić ją tematem kolejnego wpisu. Odznaka ta została ustanowiona rozkazem Dowództwa II Korpusu Polskiego nr 96 pkt 557 z dnia 27 sierpnia 1946 roku. Tak więc podobnie do wielu innych odznak polskich sił zbrojnych na zachodzie, ustanowiona została już po zakończeniu II Wojny Światowej. Ta praktyka wydaje się jakoś zrozumiała, jeśli będziemy pamiętać, że są to odznaki pamiątkowe, a nie bojowe. Wojna się zakończyła, czas było wrócić do domu, ale nie należało zapominać ważnym w życiu każdego żołnierza epizodzie, jakim była walka w szeregach konkretnego oddziału. W konsekwencji w motywach podano, że odznakę ustanowiono “dla upamiętnienia wspólnej służby i przeżyć poprzez Irak, Palestynę, Egipt i kampanię Włoską oraz dla upamiętnienia przynależności żołnierskiej do tej Kompanii Geograficznej jako oddziału ewidencyjnego wszystkich jednostek Służby Geograficznej 2 Korpusu (dawniej Armii Polskiej na Wschodzie)“.
W moim przekonaniu projekt odznaki oparty został na odznace honorowej Oficerskiej Szkoły Mierniczej. Wskazuje na to krzyż maltański z czarnymi ramionami. Choć pierwowzór posiadał ramiona emaliowane na granatowo, to projekt zakładał, że miały być czarne. Dodać też należy, że czarna barwa była właściwa dla służby geograficznej. Globus został przekręcony o 45° w lewo. Pomiędzy ramionami krzyża zostały umieszczone promienie słoneczne. Po siedem między każdym ramieniem. Może to być odniesienie kampanii wojennej 12 Kompanii Geograficznej, która sformowana została w Iraku, a wojnę zakończyła we Włoszech. Te dwa miejsca wyjaśniają także napisy IRAK i ITALIA na poziomych ramionach krzyża. Syrenka na górnym ramieniu stanowi czytelne odniesienie do symbolu II Korpusu Polskiego. Liczba 12 to oczywiście numer kompanii. Odznaka wykonana została w tombaku i została cienko posrebrzona.
Mniej więcej miesiąc po ustanowieniu odznaki kompania została zaokrętowana w Neapolu na statek i popłynęła w drogę do Glasgow we Wielkiej Brytanii. Jest to informacja o tyle istotna, że odznaka została wykonana we Włoszech. Jej producentem był zakład Castelli e Gerosa S.A. z Mediolanu.Odpowiednia informacja została umieszczona na nakrętce odznaki. Jakość wykonania wskazuje, że nie była to firma prezentująca najwyższe umiejętności. Odznaka jest jednoczęściowa, relatywnie gruba i mało precyzyjnie wykonana. Jeśli porównać ją z odznaką honorową Oficerskiej Szkoły Mierniczej, na której w moim przekonaniu była wzorowana, to włoskie wykonanie można określić co najmniej jako prymitywne. Jeśli dodać, że miejsce zakwaterowania 12 Kompanii Geograficznej oddalone było od Mediolanu o blisko dwieście kilometrów to łatwo sobie wyobrazić, że decydującym argumentem za wyborem grawera mogła być niska cena oferowanych przez niego usług. Tym bardziej, że w Mediolanie i oddalonej mniej więcej tak samo daleko Florencji, działali w tym czasie bardzo dobrzy grawerzy. Nie wykluczone też, że Panowie Castelli i Gerota byli by w stanie sami wykonać lepsze odznaki w wyższej cenie. Wracając jednak do istoty sprawy można przyjąć, że odznaka została wykonana we wrześniu 1946 roku, ponieważ później 12 Kompania Geograficzna została odesłana do Wielkiej Brytanii.
Ponieważ wykonanie odznaki było prymitywne, a ilość egzemplarzy ograniczona, naturalnie można się spodziewać falsyfikatów na szkodę kolekcjonerów. Udało mi się w internecie znaleźć przynajmniej dwa wykonania takich falsyfikatów. Najłatwiej rozpoznać je po kroju liczby 12 na dolnym ramieniu. Po prawej stronie prezentuję zestawieni obejmujące krój oryginalnej liczby (w środku) oraz falsyfikatów (ilustracje skrajne). Oba falsyfikaty wyróżnia cieńszy krój cyfr i jedynka której daszek jest prosty, a nie zaoblony jak w oryginalne. Dodatkowe różnice widać w kroju cyfry dwa. Dolna kreska cyfry dwa w falsyfikacie widocznym po lewej stronie kończy się wyraźnie wcześniej niż biegła by linia wyprowadzona pionowo od rantu brzuszka. Z kolei cyfra dwa w falsyfikacie pokazanym na prawo jest wyraźnie cieńsza. Istotne różnice widać także w wykonaniu detali rewersu. Warto zwrócić uwagę na te niuanse, ponieważ prymitywne wykonanie powoduje, że fałszerstwa bardzo łatwo pomylić z oryginałami. Szczególnie jeśli mamy do czynienia wyłącznie ze zdjęciami odznak, a nie mamy pod ręką oryginału do porównania. W konsekwencji są one szczególnie niebezpieczne dla kolekcjonerów.
Legitymacje do odznak zaprojektowane zostały i wydrukowane bezpośrednio przez 12 Kompanię Geograficzną. Podobnie jak w przypadku odznak przypuszczam, że zostały wykonane we wrześniu 1946 roku we Włoszech. W tym czasie kompania dysponowała odpowiednim sprzętem drukarskim i bez wątpienia zaprzątnięta była kwestią wydania odznak. Legitymacja odznaki podzielona jest na dwie części. Okładka zawiera treści ściśle symboliczne. Na pierwszej stronie widać odwzorowanie odznaki oraz symbol II Korpusu Polskiego i 8. Armii. Całość przepasana jest polskimi barwami narodowymi i opatrzona nazwą jednostki. Poza nimi w dolnej części znajduje się odniesienie do szlaku bojowego: IRAK-PALESTYNA-EGIPT 1943 oraz ITALIA 1944-1946. Ostatnia strona okładki prezentuje oznakę kołnierzową 12 Kompanii Geograficznej.
Wewnętrzna strona legitymacji podzielona została na dwie części. Lewa stanowi generalną informację o odznace wraz z wyciągiem ze statutu. Prawa strona stanowi informację o odznaczonym i przy pewnej próbie statystycznej pozwalają wyciągnąć ciekawe informacje o samej odznace. Pierwsza z nich jest taka, że odznaka dzieliła się na pamiątkową i honorową. Dla każdej z nich zachowana była odrębna numeracja więc można przyjąć, że były to dwie różne odznaki o tożsamym wyglądzie. Ewentualnie, ze względu na wyraźnie położony akcent w formalnym rozkazie o ustanowieniu odznaki, który mówi o “odznace pamiątkowej“; można starać się przyjąć formułę, że druga z odznak też była pamiątkowa, lecz nadawana honorowo. W moim przekonaniu niewiele to zmienia, a próba jednoznacznego rozstrzygania tej kwestii stanowi dzielenie włosa na czworo. Na marginesie można tylko dodać, że nie było żadnej różnicy między odznakami wręczanymi oficerom, podoficerom i szeregowym. Różnice te nie występowały ani w nazewnictwie, ani w wyglądzie odznak i legitymacji. W ramach odznaki pamiątkowej zachowano też ciągłość numeracji.
Wszystkie odznaki, zarówno honorowe jak i pamiątkowe formalnie nadane były tylko raz, na podstawie rozkazu dowódcy 12 Kompanii Geograficznej nr 241 z dnia 22 października 1946 roku. Oznacza to, że nadanie odznak wyprodukowanych we Włoszech nastąpiło już w Glasgow na terenie Wielkiej Brytanii. Jest to o tyle zaskakujące, że porównując pismo ręczne na zachowanych egzemplarzach legitymacji można bez wątpienia stwierdzić, że były one wypisywane przez co najmniej trzy osoby. Przy czym jeden charakter pisma pojawia się na zdecydowanej większości legitymacji. Znane mi odstępstwa to po pierwsze legitymacja przedstawiona po lewej stronie. Jest ona wystawiona na tego samego żołnierza co legitymacja prezentowana przy poprzednim akapicie. Z tą jednak różnicą, że widnieje na niej inny numer nadania. Na pierwszej legitymacji jest to numer 116, a na drugiej 250. Druga istotna różnica to pieczątka Szefostwa Służby Geograficznej w dowództwie II Korpusu Polskiego obok podpisu majora Piesowicza. Jest to jedyna znana mi legitymacja, która posiada taką pieczątkę. Dokumenty pochodzą bezpośrednio ze spuścizny po zmarłym żołnierzu i ich autentyczność jest niekwestionowana. Dlatego wytłumaczenia zagadki podwójnej legitymacji należy szukać właśnie we wspomnianej pieczątce i odmiennym kroju pisma ręcznego. W moim przekonaniu druga z opisywanych legitymacji została wydana w późniejszym czasie, kiedy 12 Kompania Geograficzna została już rozformowana. Prawdopodobnie miał to być duplikat pierwotnego egzemplarza.
Wreszcie druga odmienność w czcionce pisanej ręcznie występuje na znanym mi egzemplarzu legitymacji odznaki honorowej. Jej skan widoczny jest po lewej stronie. Można sobie wytłumaczyć, że do wypisania legitymacji dla osób odznaczonych honorowo przeznaczono inną osobę. Kolejna różnica widoczna na legitymacji odznaki honorowej, to przydział podany pod nazwiskiem odznaczonego. W prezentowanym wypadku to szef oddziału operacyjnego dowództwa II Korpusu Polskiego. W tym kontekście warto się zastanowić nad ciągiem cyfr widocznym pod nazwiskami na legitymacjach osób odznaczonych odznakami pamiątkowymi. Pierwsze cztery cyfry to data urodzenia osoby odznaczonej. Po nich następuje ukośnik i ciąg dwóch lub trzech cyfr (być może także jednej), których znaczenia nie udało mi się ustalić. Później kolejny ukośnik i rzymska cyfra trzy lub arabska liczba sto jedenaście. Niepewność co do tej ostatniej kwestii wynika ze sposobu pisania cyfry 1 za pomocą prostej kreski. Można jedynie przypuszczać, że był to numer ewidencyjny osoby odznaczonej, który ujęty był w ramach dokumentacji 12 Kompanii Geograficznej.
Jak oszacować całkowitą liczbę nadań odznaki? Łączny etat 12 Kompanii Geograficznej wynosił ok. 150 osób. To wskazuje na pułap minimalnej liczby nadań. Najwyższy numer odznaki jak widziałem na legitymacji, to właśnie wspomniane 250 na opisywanym wyżej egzemplarzu. W katalogu Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie 1939-1947 B. Wojciechowskiego i Z. Sawickiego opublikowana jest legitymacja z numerem 327. Na podstawie widocznych w katalogu zdjęć nie ma podstaw do kwestionowania jej autentyczności. Przy uwzględnieniu rotacji jaka musiała mieć miejsce w jednostce, kursów organizowanych przez jednostkę oraz nadań honorowych można przyjąć, że ogólna liczba nadań oscylowała wokół 350. W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że częściej pojawiają się w obrocie legitymacje niż same odznaki. W omawianym wyżej przypadku na jedną odznakę przypadły dwie legitymacje. Powstaje więc pytanie ile takich przypadków podwójnego nadania miało miejsce. Wreszcie nie jest pewne czy liczba wykonanych egzemplarzy odpowiadała liczbie nadanych odznak. Populacja odznak pojawiających się na rynku kolekcjonerskim może sugerować, że wykonano ich zdecydowanie mniej niż 350 sztuk.